Σαν δυο φωτάκια βραδινού αεροπλάνου
τα δυο σου μάτια και χαράζουν τον αέρα
Η αγκαλιά σου είναι σκάλα του Μιλάνου
κι εγώ απόψε έχω επίσημη πρεμιέρα
Πάρε με, πάρε με, μέσα σου να κρυφτώ
Σαν να μην έζησα πριν απ’ το βράδυ αυτό
Θέλω να δω το πρόσωπό σου ανθισμένο
να με φιλάς όλη τη νύχτα, όσο αντέξεις
Σαν φλιπεράκι γελαστό, ξετρελαμένο
σου δίνω ακόμα μία μπίλια για να παίξεις
Πάρε με, πάρε με...
Κι ύστερα ξάπλωσε κοντά μου και κοιμήσου
Εγώ θα πιάσω μια γωνίτσα στο κρεβάτι
Όχι πως έχω το κλειδί του παραδείσου
Μα σ’ αγαπώ κι αυτό νομίζω είναι κάτι
Πάρε με, πάρε με...
τσοκτσοκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου