Περισσότερο ανησύχησα τις τελευταίες ημέρες με το "Φτάνει πια" μπλογκορεύμα, παρά χάρηκα. Γιατί ένας κατά γενική ομολογία ανήσυχος κόσμος της μπλογκόσφαιρας επέλεξε μία πολύ επιφανειακή και γενική λύση αγώνα, τη στιγμή μάλιστα που μπλόγκ έκαναν γνωστή την παρουσία τους στα ΜΜΕ κατα τη διάρκεια των κινητοποιήσεων και κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει κάτι πιο βαρύ. Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από το άρθρο του Άπατρις και από το γεγονός ότι ο e-Γιωργάκης παίζει να είναι από πίσω - δεν ξέρω από πού φάνηκε αυτό. Επίσης, απογοητεύτηκα επειδή είδα πολιτικοποιημένα μπλογκ να το ακολουθούν (Γ. Μαργαρίτης, ΔεΜασαμεΡε, κτλ), ενώ χάρηκα για την δομημένη επιχειρηματολογία τους τουλάχιστον να το στηρίξουν.
Ας το κάνουμε λιανά λοιπόν το συγκεκριμένο κείμενο:
1) Δεν γίνεται κανένα σχόλιο στην πολιτική αυτή, την ίδια που υπηρετούσε και το ΠΑΣΟΚ, όταν τα ΜΑΤ βάραγαν συνταξιούχους, μαθητές ή και συνδικαλιστές αστυνομικούς.
2) Για να χτυπηθεί ένα πρόσωπο τελικά (;) συνδέεται ένα πολύ σημαντικό μεν ζήτημα, αυτό των διαβατηρίων, με την κρατική καταστολή των ΜΑΤ στις φοιτητικές πορείες, το οποίο μακράν αφορά σε ποιο συστατικά στοιχεία της δημοκρατίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που είναι σαφώς πιο σημαντικά από τα αντίστοιχα των διαβατηρίων. Απλά δηλαδή για να στηριχθεί λίγο πιο ανοιχτά ένα "κατηγορώ" μπαίνει και κάτι πολιτικά και αισθητικά ανόμοιο.
3) Τί γίνεται με άλλα ζητήματα απαξίωσης; Την απαξίωση των πτυχίων; Την απαξίωση των εργαζομένων; Την απαξίωση των συμβασιούχων; Των συνταξιούχων; Της ιστορίας μας; Της ζωής μας; Όλα αυτά αφορούν στα βασικά στραβά της σημερινής πολιτικής, αλλά και της προηγούμενης! Όλα αυτά δεν προσβάλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια;
Επομένως, είτε με δόλο ή χωρίς, το κείμενο "φτάνει πια" θεωρώ ότι:
Ας το κάνουμε λιανά λοιπόν το συγκεκριμένο κείμενο:
1) Δεν γίνεται κανένα σχόλιο στην πολιτική αυτή, την ίδια που υπηρετούσε και το ΠΑΣΟΚ, όταν τα ΜΑΤ βάραγαν συνταξιούχους, μαθητές ή και συνδικαλιστές αστυνομικούς.
2) Για να χτυπηθεί ένα πρόσωπο τελικά (;) συνδέεται ένα πολύ σημαντικό μεν ζήτημα, αυτό των διαβατηρίων, με την κρατική καταστολή των ΜΑΤ στις φοιτητικές πορείες, το οποίο μακράν αφορά σε ποιο συστατικά στοιχεία της δημοκρατίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που είναι σαφώς πιο σημαντικά από τα αντίστοιχα των διαβατηρίων. Απλά δηλαδή για να στηριχθεί λίγο πιο ανοιχτά ένα "κατηγορώ" μπαίνει και κάτι πολιτικά και αισθητικά ανόμοιο.
3) Τί γίνεται με άλλα ζητήματα απαξίωσης; Την απαξίωση των πτυχίων; Την απαξίωση των εργαζομένων; Την απαξίωση των συμβασιούχων; Των συνταξιούχων; Της ιστορίας μας; Της ζωής μας; Όλα αυτά αφορούν στα βασικά στραβά της σημερινής πολιτικής, αλλά και της προηγούμενης! Όλα αυτά δεν προσβάλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια;
Επομένως, είτε με δόλο ή χωρίς, το κείμενο "φτάνει πια" θεωρώ ότι:
- αποτελεί μία μεσοβέζικη λύση
- δεν γίνεται ολοκληρωμένη πολιτική παρέμβαση στο ζήτημα
- χτυπιέται ένα πρόσωπο και όχι μία πολιτική χρόνων.
- αποφεύγεται να τονιστούν άλλοι τόσοι βιασμοί της ανθρώπινης προσωπικότητας και αξιοπρέπειας.
Τέλος δεν είμαι της άποψης ότι από το τίποτα καλό και το ολότελα. Ζούμε σε μία κοινωνία και κάτω από μία πολιτική που εύκολα τέτοιες κινήσεις μπορεί να παγιδευτούν και να μείνουν στα ίδια και τα ίδια. Ειδικά όταν εγκλωβίζουν υγειή και προοδευτικό κόσμο, σε μία ντεμέκ αντίδραση και με λάθος κατεύθυνση.
Αν δηλαδή αύριο παραιτηθεί ο Πολύδωρας, αυτή η κίνηση τί πέτυχε; Αν ξαναγυρίσει ο Βουλγαράκης πάλι, δηλαδή αυτός που έκανε όχι μόνο τα στραβά μάτια αλλά και κάτι παραπάνω στις πτήσεις της ΣΙΑ με τους πακιστανούς και σε άλλα πολλά. Τότε η κίνηση αυτή τί πέτυχε; Τότε δεν θα υπάρχει απαξίωση με τα πεπραγμένα του Βουλγαράκη; Ούτε προσβολή της ανρθώπινης αξιοπρέπειας;
Αν δηλαδή αύριο παραιτηθεί ο Πολύδωρας, αυτή η κίνηση τί πέτυχε; Αν ξαναγυρίσει ο Βουλγαράκης πάλι, δηλαδή αυτός που έκανε όχι μόνο τα στραβά μάτια αλλά και κάτι παραπάνω στις πτήσεις της ΣΙΑ με τους πακιστανούς και σε άλλα πολλά. Τότε η κίνηση αυτή τί πέτυχε; Τότε δεν θα υπάρχει απαξίωση με τα πεπραγμένα του Βουλγαράκη; Ούτε προσβολή της ανρθώπινης αξιοπρέπειας;
τσοκτσοκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου