Εμείς ρεμούλα, εσείς ρεμούλα, αυτοί ρεμούλα

Ενδεικτικά, εκ του εργοδοτικού πεπραγμένου:

• Φάρμακο: Οι εργοδότες εμφανίστηκαν ανήσυχοι για τα... προβλήματα - όπως είπαν - που αντιμετωπίζει σήμερα ο κλάδος της φαρμακοβιομηχανίας. Αξιοποιώντας τη συμβιβαστική τακτική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ που «αλυσόδεσε» την εργατική τάξη στη διετή «εργασιακή ειρήνη» των 77 λεπτών, μίλησε για πολύ μικρές αυξήσεις. Ωστόσο, τα στοιχεία της κερδοφορίας στον κλάδο είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Το 2005 ήταν κερδοφόρο έτος για 8 στις 10 φαρμακευτικές εταιρείες (σύμφωνα με στοιχεία της Hellastat για την κερδοφορία των επιχειρήσεων το 2005). Οι εργάτες στους οποίους προτείνουν αυξήσεις - κοροϊδία οδήγησαν το 2005 στην αύξηση κατά 14,8% (!) των συνολικών εσόδων 83 επιχειρήσεων του κλάδου. Τα οποία από 4,1 δισ. ευρώ το 2004 έφτασαν τα 4,7δισ. το 2005.
• Κλωστοϋφαντουργία: Μετά την ανοχή που έδειξε η κυβέρνηση στην περσινή πρόταση των βιομηχάνων του κλάδου για κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, οι εργοδότες επανέρχονται φέτος με την ίδια στάση. Ορισμένοι είπαν ότι δεν έχει συζητηθεί ακόμα το ...ενδεχόμενο (!) σύναψης συλλογικών συμβάσεων, και άλλοι προτείνουν μηδενικές ουσιαστικά αυξήσεις, υποβαθμίζοντας συνειδητά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
• Κατασκευές: Πίσω από το επιχείρημα των δήθεν «δυσκολιών» που περνά ο κλάδος προσπαθούν να κρυφτούν και οι μεγαλοκατασκευαστές. Κι αυτό αν και μια σειρά μεγάλα έργα βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη (Εγνατία, Μετρό Θεσσαλονίκης, έργα στο Μαλιακό Κόλπο κτλ.) ενώ ετοιμάζονται να τσεπώσουν εκατομμύρια από τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα που γενικεύονται ραγδαία.
• Γάλατα - Τρόφιμα - Ποτά: Αδιάλλακτοι εμφανίστηκαν ουσιαστικά οι εργοδότες στη συνάντηση που έγινε, αφού παρέπεμψαν την απάντησή τους στα αιτήματα της Ομοσπονδίας σε νέα συνάντηση μετά ...το Πάσχα.
• Νοσηλευτικά Ιδρύματα: Για πρώτη φορά μετά από χρόνια, οι εργοδότες δεν εμφανίστηκαν παρά τις δύο προσπάθειες που έκανε η Ομοσπονδία Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων. Η στάση των εργοδοτών είναι τουλάχιστον προκλητική, αφού τα κέρδη του κλάδου Υπηρεσιών Υγείας το 2005 αυξήθηκαν κατά 22,4% σε σχέση με το 2004. Οι 20 μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου αύξησαν τα κέρδη τους κατά 40%, ενώ επτά στις δέκα επιχειρήσεις του κλάδου είναι κερδοφόρες.
• Τύπος - Χαρτί: Πέρα απ' τις αυξήσεις - κοροϊδία που πρότειναν, οι εργοδότες αρνήθηκαν να καλύπτουν οι ίδιοι το επίδομα παιδιού και όχι ο ΟΑΕΔ (δηλαδή ουσιαστικά οι εργαζόμενοι) όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα σε αρκετές περιπτώσεις. Ακόμα αρνήθηκαν την απαγόρευση απολύσεων εργαζομένων που διανύουν την τελευταία πενταετία πριν τη συνταξιοδότηση κτλ. Την ίδια στιγμή, 8 στις 10 επιχειρήσεις από τον κλάδο των Εκτυπώσεων ήταν το 2005 κερδοφόρες.
• Λογιστικές επιχειρήσεις: Μηδενικές αυξήσεις πρότεινε ο ΣΕΒ στις διαπραγματεύσεις με την Ομοσπονδία Λογιστών. Συγκεκριμένα, μίλησε για 2,9% από 1/1 και 2,9% από 1/9 (!)
• Επιχειρήσεις Θεάματος - Ακροάματος: Οι εργοδότες χρησιμοποιούν ελιγμούς για να μειώσουν το εργατικό «κόστος». Για παράδειγμα, θέλουν να αποκλείσουν ορισμένους εργαζόμενους από την κλαδική σύμβαση και τους παραπέμπουν σε άλλες που δεν αναγνωρίζουν ειδικότητες.

Όσο για τα ασφαλιστικά ταμεία, τύφλα να έχει ο Κοσκωτάς:

• Μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του '70, τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, τα χρήματα δηλαδή των εργαζομένων, κρατούνταν «παγωμένα» σε ειδικούς λογαριασμούς της Τράπεζας Ελλάδας. Ο πληθωρισμός «έτρεχε» με ρυθμούς 10%, 15% και πάνω από 20%, τα επιτόκια καταθέσεων στις τράπεζες ήταν πάνω από 10 - 15%, αλλά για τα αποθεματικά των Ταμείων, το επιτόκιο - το επίσημο επιτόκιο των τραπεζών - ήταν... απαγορευμένος καρπός. Το αποτέλεσμα το καταλαβαίνει ο καθένας. Οι απώλειες για τα Ταμεία, δηλαδή για τους εργαζόμενους, συσσωρεύονταν χρόνο με το χρόνο, ενώ την ίδια στιγμή τα ποσά αυτά γίνονταν...«κίνητρα» για τους επιχειρηματίες.
• Τη δεκαετία του '80 δίνεται η δυνατότητα για μερικές τοποθετήσεις σε τίτλους του Δημοσίου με σταθερή και εξασφαλισμένη απόδοση.
• Στις αρχές της δεκαετίας του '90 επί κυβέρνησης ΝΔ καταργούνται οι ποσοτικοί περιορισμοί για «επενδύσεις» σε ομόλογα τραπεζών.
• 1992 (κυβέρνηση ΝΔ): Με το ν. 2076/92 τα διοικητικά συμβούλια των φορέων κοινωνικής ασφάλισης παίρνουν το ελεύθερο να ιδρύουν ανώνυμες εταιρείες διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων με δικαίωμα να «επενδύουν» και στο καθημερινό τζογάρισμα της Σοφοκλέους
• 1995 (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ): Ψηφίζουν το ν. 2335/95. Τα διοικητικά συμβούλια έχουν πλέον το δικαίωμα να προσλαμβάνουν για «συμβούλους» τράπεζες ή θυγατρικές εταιρείες τραπεζών, παραδίδοντας έτσι τη διαχείριση των αποθεματικών στα πρότυπα και τις ορέξεις του τραπεζικού κεφαλαίου.
• 1999: Εκχωρείται περισσότερος ζωτικός χώρος στις τράπεζες, οι οποίες πλέον - ανάμεσα σε άλλα - μπορούν να βάλουν στο χέρι την «αξιοποίηση» και της ακίνητης περιουσίας των ασφαλιστικών φορέων, τη διαχείριση, τις διαδικασίες αγοραπωλησίας, τις μισθώσεις κ.α. (ν. 2676/99). Στην ίδια χρονιά (1999) παίρνουν πρόσθετα μέτρα ενίσχυσης του χρηματιστηριακού τζόγου. Πλέον, εκτός από μετοχές τα ασφαλιστικά ταμεία μπορούν να ρισκάρουν και σε μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων, τα οποία κυκλοφορούν οι θυγατρικές εταιρείες των τραπεζών ή και άλλοι «θεσμικοί» ρεντιέρηδες.
• 2002: Οι Πασόκοι δίνουν τα ρέστα τους. Ψηφίζουν το νόμο 2992, με το οποίο το τζογάρισμα των αποθεματικών φτάνει στο απώγειό του. Συγκεκριμένα, δίνεται η πρόσθετη δυνατότητα για ...«επενδύσεις» σε συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης του χρηματιστηρίου παραγώγων αξιών! Είναι απόλυτα φανερό ότι οι (σημερινές) δήθεν αιτιάσεις της αξιωματικής «αντιπολίτευσης» -για τις όντως επικίνδυνες τοποθετήσεις χρημάτων από την κυβέρνηση ΝΔ - ξεπερνούν και αυτά τα όρια του θράσους. Δεν είναι παρά μια ακόμη - καραμπινάτη - προσπάθεια εξαπάτησης των λαϊκών στρωμάτων.

Και βέβαια δεν είμαστε μόνοι μας...

2η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Για ενιαία, δημόσια και δωρεάν Παιδεία

Πραγματοποιήθηκε χτες στις Βρυξέλλες, η 2η ευρωπαϊκή συνάντηση κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων για «Ενιαία, Δημόσια, Δωρεάν Παιδεία», με τη συμμετοχή εκπροσώπων Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, καθώς και προοδευτικών εκπαιδευτικών από το Βέλγιο, τη Βρετανία, τη Βουλγαρία, τη Γαλλία, τη Δανία, την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία, την Κροατία, την Κύπρο, τη Λιθουανία, το Λουξεμβούργο, την Ολλανδία, την Πορτογαλία, τη Ρουμανία, τη Ρωσία, τη Σλοβακία, την Τουρκία, την Τσεχία και τη Φινλανδία.

Στις εργασίες της 2ης ευρωπαϊκής συνάντησης εκ μέρους του ΚΚΕ, συμμετείχε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ, αποτελούμενη από τη ΓΓ της ΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, τον Δημήτρη Κουτσούμπα, μέλος του ΠΓ και τα μέλη της ΚΕ: Διαμάντω Μανωλάκου, ευρωβουλευτή, υπεύθυνη του Τμήματος ευρωπαϊκής πολιτικής της ΚΕ, Μπάμπη Αγγουράκη, υπεύθυνο του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ και Ελένη Μηλιαρονικολάκη, υπεύθυνη του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ.

Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκαν οι εμπειρίες από τους αγώνες, οι προτάσεις και τα μέτωπα πάλης καθώς και η κοινή δράση των κομμουνιστών, των κινημάτων στο χώρο της εκπαίδευσης, του εργατικού και λαϊκού κινήματος ενάντια στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που γενικεύονται σε όλη την Ευρώπη. Ακόμα, συζητήθηκαν τρόποι για κλιμάκωση της αντίστασης και νέες πρωτοβουλίες αλληλεγγύης για μια ενιαία, δημόσια και δωρεάν Παιδεία προς όφελος των εργαζομένων, σε αντίθεση με τις επιλογές των κυβερνήσεων, της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών.

Η προηγούμενη πρώτη συνάντηση είχε πραγματοποιηθεί πέρσι στις 8 και 9 Απρίλη, στην Αθήνα, στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ, στον Περισσό, με θέμα: «Η στρατηγική της Λισαβόνας και οι αναδιαρθρώσεις στα εκπαιδευτικά συστήματα. Μέτωπα πάλης και η απάντηση του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος». Η γόνιμη και πλούσια συζήτηση, η ανταλλαγή της πείρας ανάμεσα στους εκπροσώπους των 18 κομμάτων που συμμετείχαν στη συνάντηση, είχε καταλήξει σε ανακοίνωση όπου ανάμεσα σε άλλα υπογραμμίστηκαν οι ολέθριες συνέπειες που επιφέρουν στην ανώτατη εκπαίδευση οι ρυθμίσεις της Μπολόνια. Ακόμα, στην ανακοίνωση, τονιζόταν ότι «το πρόβλημα της Παιδείας έχει τη ρίζα του στο κοινωνικό πρόβλημα και είναι ένα από τα κατ' εξοχήν θέματα μέσα από τα οποία αναδείχνεται η αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού».

Στη Συνάντηση συμμετείχαν τα Κόμματα:

1. Κόμμα Εργατών Βελγίου

2. Κίνηση για μια Δημοκρατική Εκπαίδευση στο Βέλγιο

3. Κομμουνιστικό Κόμμα Βρετανίας

4. Κόμμα Βουλγάρων Κομμουνιστών

5. Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας

6. Πόλος για την Κομμουνιστική Αναγέννηση στη Γαλλία

7. Κίνηση Επαναστατών Κομμουνιστών Γαλλίας

8. Γερμανικό ΚΚ

9. Κομμουνιστικό Κόμμα στη Δανία

10. ΚΚΕ

11. ΚΚ Ισπανίας

12. Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Κροατίας

13. ΑΚΕΛ Κύπρου

14. Σοσιαλιστικό Κόμμα Λεττονίας

15. ΚΚ Λουξεμβούργου

16. Νέο ΚΚ Ολλανδίας

17. Πορτογαλικό ΚΚ

18. Κόμμα Σοσιαλιστικής Συμμαχίας Ρουμανίας

19. Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας

20. Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας

21. Κομμουνιστικό Κόμμα Σλοβακίας

22. ΚΚ Σουηδίας

23. ΚΚ Τουρκίας

24. Κομμουνιστικό Κόμμα Βοημίας και Μοραβίας

25. ΚΚ Φιλανδίας

Επίσης συμμετείχαν οι:

- Ανι Μαρί Λακρουά, καθηγήτρια Ιστορίας Πανεπιστήμιου Παρισιών

- Αντρέα Κατόνε, καθηγητής Πανεπιστημίου Μπολόνιας, διευθυντής του «Ινστιτούτου Μελετών για τη Μετάβαση στο Σοσιαλισμό»

(Ριζοσπάστης, Σάββατο - Κυριακή 24/25 Μάρτη 2007)