Ξεκίνησα να διαβάζω αυτές τις ημέρες το βιβλίο του Χ. Θεοχαράτου για το Χαρίλαο Φλωράκη. Μέχρι στιγμής, είμαι απλά εντυπωσιασμένος. Όλη η μοντέρνα ιστορία της Ελλάδας (από το 1914 περίπου και μετά) όπως ο συγγραφέας την καταγράφει. Πηγές: αρχεία του Κράτους, το αρχείο του ΚΚΕ και του Ριζοσπάστη, έγγραφα του Χαρίλαου και κυρίως ένας μεγάλος κύκλος μαγνητοφωνημένων συνεντεύξεων του Χαρίλαου στο συγγραφέα. Επί του περιεχομένου, αξίζει κάποιος (κομμουνιστής, αριστερός, φιλελεύθερος, προοδευτικός, χαρούμενος, λυπημένος, οτιδήποτε) να δεί με ένα διαφορετικό μάτι την ιστορία μας. Γιατί μπορεί σε κάποιες πιο πρόσφατες στιγμές της ιστορίας να φαίνονται λίγο ευνόητα τα πράγματα, όχι όμως και παλιότερα. Για τη διδακτατορία του Μεταξά πχ, που έχει περάσει λίγο στα ¨αλαφρά", λόγω του ΟΧΙ που τελικά δεν είπε κι όλας! Για τον "γέρο της δημοκρατίας" και πόσο δημοκρατικός ήταν με τους κομμουνιστές! Για τα αστικά κόμματα της εποχής και την "αγωνιστική" κυβέρνηση της Αιγύπτου, που τα κανόνισε τόσο όμορφα με τους Άγγλους. Για το πώς ξεκίνησε ο πρώτος και δεύτερος εμφύλιος, που πρακτικά κράτησε μέχρι το 1975.
Ανεπιφυλάκτως το συνιστώ!
τσοκτσοκ
ΥΓ: Και μια πολύ καλή συνέντευξη του στο Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου