Πραγματικά απίστευτο!

Χωρίς λόγια, τρομερή μαρτυρία!

τσοκτσοκ

ΥΓ: νά με τι μπορείτε να ασχοληθείτε μεσημεριανάδες, όλο φραπελιές, μασαζοκαλτσόν και ποιος και πότε έκλασε που....!

Ο (Η) Ελλην (Ελληνίς) Βloggeur (Bloggatrice)[*] - Update!

Μετά από το πρώτο μου εξάμηνο στην ελληνική μπλογκόσφαιρα, έχω εκμαιεύσει τα εξής, ως προς τα χαρακτηριστικά των μπλόγκερ:

1. Η δουλειά του: Για το εργασιακό του, ένα πέπλο μυστηρίου κρύβεται. Είναι επιτυχημένος, με μια δουλειά που είτε του βγάζει το συκώτι, είτε είναι ο απόλυτος εργασιακός χώρος - στο απόλυτο κτίριο με θέα τη θάλασσα, ,μεγάλα γραφείο με ωραίους υπολογιστές, χώρους για χαμογελαστά meetings και lunch-breaks. Και στις 2 περιπτώσεις όμως, βγάζει άφθονα λεφτά ώστε να ικανοποιούνται τα παρακάτω χαρακτηριστικά. Δεν ξέρουμε - σχεδόν ποτέ - τί δουλειά κάνει, αλλά όπως και να έχει φαίνεται να είναι κάτι εντυπωσιακό. Γιατί μπορεί να πηγαίνει αργά, να μην πηγαίνει καθόλου, να αναγκάζεται να πηγαίνει.
   
2. Καθημερινότητα: Η μέρα του ξεκινάει όπως στις ταινίες. Πρώτη περίπτωση είναι ο μπλόγκερ Bruce Willis. Το πρωινό του περιλαμβάνει έναν σκέτο καφέ με 2-3 τσιγάρα και μερικά χάπια (βιταμίνες, ασπιρίνες, ηρεμιστικά). Στο πρωινό του ντους θα βγάλει όλα τα αίματα, την τσιγαρίλα, τον γράσο και την ιδρωτίλα της προηγούμενης ημέρας. Θα σιχαίνεται για λίγο τη ζωή του, αλλά θα ξεκινήσει τη μέρα του γουστάρωντας που είναι cool. Η δεύτερη περίπτωση είναι ο δυναμικός (τύπου διαφήμιση γιαούρτι Total) τύπος, που ζεί στο άνετο σπίτι, κάνει το ντουσάκι του το πρωί, φωράει την άνετη παντελόνα και το ριχτό πουκάμισο, τρώει το μπωλ με τα δημητριακά και ένα μάνγκο για πρωινό, θα διαβάσει το editorial από το περιοδικό "Αυτός είσαι" [1] στα πεταχτά. Θα έχει αγνώστου αριθμού παιδιά (κανένα ή παραπάνω). Η γυναίκα του θα είναι το απόλυτο όνειρο κάθε άντρα, όμορφη που θα χαμογελάει καθώς ετοιμάζει το πρωινό, δυναμική και ντόμπρα που θα ξέρει να τον κουμαντάρει. Μάλλον δουλεύει, μυστηριωδώς λίγες ώρες, αλλά μυστηριωδώς αρκετές ώστε της εξασφαλίζονται τα απαραίτητα για να κάνει τα Spa και τα Waxing της. Τα απογεύματα, όταν αυτός γυρίζει από τη δουλεία, την βρίσκει να διαβάζει το βιβλίο της στον καναπέ, φορώντας κοντό σορτσάκι και πουλόβερ με μακριά μανίκια, έχοντας πάνω στον καναπέ ένα όμορφο σημειωματάριο με ένα καλοξυσμένο μολύβι. Τα μαλλιά βεβαίως σπαστά καστανόξανθα ατημέλητα, με το καλοξυσμένο μολύβι να σάχνει έναν γιαπωνέζικο κότσο. Κατα τη διάρκεια της ημέρας, έχει πιει 46 καφέδες, πολλοί από αυτούς είτε στο Κολωνάκι, είτε στον Κυρ-Μήτσο που φτιάχνει τον καλύτερο fredoccino στην Κυψέλη και πίνει εκεί τον καφέ του από τις κοπάνες που έκανε ως μαθητής. Κατα τη διάρκεια του καφέ, μπορεί και να συναντήσει τυχαία τον Ανδρουλάκη και τον Βενιζέλο, όπου θα του κάνει μία ερώτηση στα πεταχτά για την ζύμωση της αριστεράς ή για την θεωρητική και φιλοσοφική έννοια του πληθωρισμού.
   
3. Ο Hi-Tech: Έχει δεν έχει σχέση με τα τεχνολογικά, ΠΑΝΤΑ αγοράζει ότι πιο τεχνολογικό υπάρχει στην αγορά. Αν είναι άσχετος, θα μπει στις διαδικασίες του ατελείωτου καταναλωτισμού που επώνυμος (και μάλλον ο πιο διαφημισμένος) μπλόγκερ, διατηρών στήλη στο RAM, υπέπεσε τα τελευταία χρόνια. Αν είναι σχετικός, θα κάνει 45 posts και ειδικά αφιερώματα για το ότι το καλώδιο στη motherboard ήταν κόκκινο αντί κίτρινο, όπως τα διεθνή πρότυπα επιβάλλουν και αυτό είναι άλλο ένα καπέλο της Μικρομάλακης. Οι καθαροί κομπιουτεράκηδες, θα υποπέσουν σε πάρα πολλά ωρθωγραφοικκά λάθυ ώταν θαιλίσουν να κάνουν μήα μι-ταιχνωλωγηκύ παραίμβασει.
   
4. Η θηλυκιά μπλογκερίτσα, εν γένει θα είναι γλυκούλα και καλή. Ροζάκια, μωβ, υποκίτρινα και άλλα τέτοια κοσμούν το template του μπλογκ, που κατα μεγάλη πιθανότητα κάποιος γκόμενος/αδερφός έφτιαξε. Ρομαντικά, φιλολογικά, "καλέ μη τρελέ", ζητήματα είναι κυρίως στην επικαιρότητα. Άκρως αποκαλυπτικά όμως και απείρως χρήσιμα για την αντρική κοινότητα τα posts που φτιάχνουν περί γυναικείου οργασμού, τί θέλουν οι γυναίκες, πως να ρίξετε μία γυναίκα, κτλ κτλ. Επιβεβαιώνοντας το γεγονός ότι είναι πιο έξυπνες από τους άντρες, οι παρεμβάσεις τους με λακωνικά και καυστικά comments μας αφήνουν μαλάκες για τα καλά. Επίσης, τα posts τους με συλλογές φωτογραφιών, wallpapers, ερωτικών κειμένων αποτελούν σταθερή πηγή για τα bookmarks κάθε αντρικού browser, προς χρήση σε αναγκαίες ρομαντικές στο μέλλον.
5. Πολιτικά: Είπαν του τρελού να χέσει και ξεκωλιάστηκε. Αυτό δεν είναι πολυφωνία, αυτό είναι βαράμε στον γάμο του καραγκιόζη. Συντηρητικοί, φιλελεύθεροι, Νεοδημοκράτες, λαϊκοί νεοδημοκράτες, Πασόκοι, Παλιοί-πασόκοι, φιλελεύθεροι-Πασόκοι, ΚΚΕδες ξεχασμένοι στην Αυστραλία ή κάπου στην Βυτίνα, Κνίτες, Συνασπισμένοι-σπαστικοί, Συνασπισμένοι-γλυκούληδες, Συνασπισμένοι-ξεχασμένοι-διαβασμένοι, ανεξάρτητοι (νομίζουν), πιο-ανεξάρτητοι (πιο πολυ νομίζουν), εθνικιστές, προοδευτικοί-ανεξάρτητοι, οι ασυνείδητα-καναπεδάκηδες (που να τρέχεις τώρα), οι συνειδητά-καναπεδάκηδες (σαν δε ντρέπεστε - τί τρέχετε τωρα;), οι απεγνωσμένοι (πάλι δεν μάζεψαν τα σκουπίδια και χάλασε το μπαμπού στο μπαλκόνι από τις οσμές με τις κωλοαπεργίες τους). Και τέλος, ο γραφικός ανώνυμος, που κάνει την μικρή του επανάσταση, και παίρνει το ρόλο της κοινωνικής καταγραυγής με έναν από τους παραπάνω ρόλους, για να εξυπηρετήσει και να γείρει την κουβέντα προς τα εκεί.
6. Οι του εξωτερικού: η πονεμένη διασπορά, θα γράψουν από το τζατζίκι που τους λείπει, μέχρι πώς βρήκαν αντεράκι το πάσχα και έφτιαξαν κοκορέτσι, που θα γουστάρουν την απόλυτη ρομποτική τάξη του εξωτερικού, αλλά από την άλλη τους λείπει λίγο γκρινιάξουν πολιτικά και μη, οπότε σάχνουν ένα post αναρχο-επιθετικό και ξεθυμένουν.
   

!Update!
Ξέχασα τις κατηγορίες comment - σοβαρή παράλειψη:

• Το κλασσικό spam: εκεί που έχεις δόσει όλο σου το είναι για ένα φανταστικό post, σου έρχεται μήνυμα ότι κάποιος άφησε comment, μπαίνεις και βλέπεις: sex sex sex sex, great site, check this link.....
• Ο σεντονάκιας: βαριέται να γράψει δικά του ποστ, οπότε είτε δεν έχει blog είτε έχει 1-2 posts μόνο. Σκάει μύτη λοιπόν σε συζητήσεις και γράφει σεντόνια όχι σχόλια.
  
• Ο άσχετος: όπως στο πρώτο bullet, έχεις βάλει όλο σου το είναι για να γράψεις το ποστ που νομίζεις ότι θα αλλάξει τον ρου της ιστορίας και ένας φίλος σου που χάρηκε ότι σε βρήκε γράφει "Κώστα μάντεψε ποιος είμαι", "Πάρε τηλ ρε, σε έχασα"...
• Ο επιθετικός ανώνυμος: άλλες φορές ο φίλος μπλόγκερ, π.χ. από το Λονδίνο που έχει και δικό του μπλογκ (ονόματα δε λέμε), σου αφήνει σχόλια όπως "πως είσαι έτσι ρε", "φάτσα είναι αυτή". Ή ο εχθρικός εχθρικός, που τον έχεις ταπώσει για τα καλά και σου λέει κάτι για την αδερφή ή το Mac.
  

Αυτά, εν (ας λέμε) ολίγοις. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα χαρακτήρες και καταστάσεις είναι τυχαία. Το αυτοσαρκαστικόν περιεχόμενο του post ελπίζω να απαλύνει προς το χιουμοριστικό όσους διακρίνουν κάποια τέτοια ομοιότητα.

τσοκτσοκ

[1]: Σαν το περιοδικό "Αυτή είσαι", που διάβαζε η γειτόνισσα του Πέτρου και Τάσου, στο "Χάι Ροκ". Η ανδρική έκδοση όμως.

[*] Ναι είναι από τα ανωμάλως κλιθέντα αντζεκτίφια της γαλλικής γλώττας.

Η ξινίλα...

Καλά, θα τρελαθούμε τελείως. Έχει γίνει της ρεμούλας με τα ομόλογα και τα κάθε ομόλογα (αν και δεν μ'αρέσει να είμαι συνωμοσιολάγνος, ίσως αυτό το ομόλογο είναι και ψίχουλα ...) και η πλειοψηφία των ΜΜΕ, μιλάει για την ξινίλα του Παπούλια στον Τσιτουρίδη.

Πιέζουν για αποφάσεις οι άλλοι, τους έπιασε η συγκίνηση γιατί βλέπεις έφαγε ο Τσιτουρίδης και όχι αυτοι...

« ... Ο υπουργός Απασχόλησης βρίσκεται σε ιδιαίτερα δυσχερή θέση, καθώς ο πρωθυπουργός και κορυφαία κυβερνητικά στελέχη κρατούν αποστάσεις από την υπόθεση, ενώ υπουργοί, βουλευτές και η κομματική βάση της ΝΔ πιέζουν για «αποφάσεις». ... »

Και μετά είναι και ο σωτήρας της συντηρητικής παράταξης, νεούδι πράγμα δεν έχει προκάμει ακόμη να γίνει Γκρούεζας, είναι στα ψίχουλα και αυτός...

« ... Ο βουλευτής της ΝΔ Πάνος Καμμένος δήλωσε στον Alpha 98,9: «Δεν μπορεί να σύρεται μια πολιτική παράταξη με ένα τέτοιο θέμα προσπαθώντας να βρουν που βρίσκονται οι πολιτικές ευθύνες και κάποιοι που βρέθηκαν σε λάθος στιγμή, να παραμένουν στις θέσεις τους προκειμένου να συντηρείται αυτό το θέμα. Το θέμα αυτό πρέπει να λήξει τώρα». ... »

Και ο κοσμάκης ψωφάει της πείνας, εδώ γίνεται της ρεμούλας, και οι βράχοι της ΝΔ προβαίνουν σε δηλώσεις καταλάγιασης της εσωκομματικής αριστεροδεξιάς, που στεναχωριούνται γιατί δεν είναι χαλίφηδες στη θέση των χαλίφηδων, αλλά μιλάνε για το κύρος της παράταξης, μέχρι να καταφέρουν να γίνουν και αυτοί χαλίφηδες, για να φάνε μετά με τη σειρά τους, και μετά να έρθουν άλλοι της εσωκομματικής κάθαρσης να τους φάνε τη θέση και άιτε να χαθείς στα διάλα...

« ... Επικίνδυνο χαρακτήρισε το θέμα των ομολόγων ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, σημειώνοντας παράλληλα ότι η χώρα ουσιαστικά βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο. Από την πλευρά του ο Δημήτρης Σιούφας είπε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα συνεργασίας μεταξύ υπουργών. ... »

Τί επικίνδυνο ρε γαμώτο; Επικίνδυνο; Ότι με τόσα λεφτά θα είχατε πληρώσει τους συμβασιούχους που τόσα χρόνια τυραννάτε; Επικίνδυνο;

Και μέσα σε όλα αυτά, το απαύγασμα της δημοσιογραφίας, μιλάνε για ξινίλα, δυσαρέσκεια, κτλ κτλ ... Δημοσιογραφία να σου πετύχει! Σιγά μη σκίσετε κανα καλτσόν!

τσοκτσοκ

Τότε και τώρα

βρείτε τις διαφορές

Δεν ξεχνάμε τίποτα ...

Απίστευτό άρθρο, σήμερα στο Ριζοσπάστη. Αγωνίστριες, γυναίκες, μαρτυρούν (κυριολεκτικά) στα βασανιστήρια. Οι ίδιες τα περιγράφουν, ανατριχιαστικά πραγματικά ...

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΩΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΦΙΜΩΘΗΚΕ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ
ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΝΤΟΠΙΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

* * * * *

Στις 30 Μάρτη του 1970 οι Ελληνικές Αντιδικτατορικές Επιτροπές Εξωτερικού (η Επιτροπή Βοήθειας Πολιτικών Κρατουμένων) στο Νο 3 «Ειδικόν Δελτίον» παραθέτουν μια σειρά επώνυμες μαρτυρίες, όλες από γυναίκες αγωνίστριες που βασανίστηκαν άγρια. Από το σχετικό έγγραφο που διατηρείται στο αρχείο του ΚΚΕ σταχυολογούμε:

«Πιάστηκα τα ξημερώματα (...) από όργανα του σπουδαστικού της ασφάλειας (...) κουκουλωμένη με μια κουβέρτα με μετέφεραν σ' ένα υπόγειο. Μ' έδεσαν με καλώδια σ' ένα κρεβάτι. Μου διοχέτευσαν ηλεκτρικό ρεύμα στα δάχτυλα των χεριών και τις μασχάλες. Το σώμα μου τινάζονταν επί μία ώρα. Μετά με μετέφεραν σ' ένα γραφείο όπου 15 αστυνομικοί άρχισαν να με χτυπούν κτηνωδώς παντού. Ζαλίστηκα, δεν έβλεπα τίποτα. Με ξαναπήγαν στο θάλαμο βασανιστηρίων, με δέσανε πάλι στο κρεβάτι και επανέλαβαν το ηλεκτροσόκ. Σωστό πτώμα με πήγαν πάλι στην Ασφάλεια (...) βασανιστές μου: Θόδωρας Μπούρας, κάποιος Θωμάς και άλλοι που δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα ονόματα» (φοιτήτρια 23 χρόνων).

*****

«Με κτύπησαν δυνατά στο πρόσωπο (...) είμαι ανάπηρη, σχεδόν παράλυτη (...) με πήγαν στο Γ` Σώμα στρατού κι άρχισαν τις ανακρίσεις ενώ με χτυπούσαν στο κεφάλι και μου τράβαγαν τα μαλλιά (...) στις 2 Σεπτέμβρη με παρέλαβε ο Καραμήτσου με την ομάδα του (...) Μ' έδεσαν σ' ένα κρεβάτι με σύρμα, σήκωσαν τα ρούχα μου και διοχέτευαν ηλεκτρικό ρεύμα στο αριστερό πόδι, μετά στο δεξί, προχωρούν σ' ολόκληρο το σώμα, στην κοιλιά παντού. Τινάζομαι, πονώ φοβερά, πιάνεται η αναπνοή μου, δεμένη όπως είμαι πονώ περισσότερο. Η καρδιά μου πάει να σπάσει, ιδρώτας με περιλούει, η κουβέρτα μου κλείνει την αναπνοή. Σταματούν τα σοκ και αρχίζουν να με χτυπούν με λαστιχένιο βούρδουλα. Πονώ, γρυλίζω, πάω να σκάσω από έλλειψη αέρα. Με κλοτσιές συνεχίζουν το μακάβριο έργο τους σε μια ανάπηρη γυναίκα δεμένη χειροπόδαρα. Μόνο κτήνη δε θα συγκινούντο και αυτά τα τέρατα ξεπέρασαν κάθε σαδισμό. Σωστό πτώμα, ματωμένη, μισόγυμνη με πάνε σαν κουράστηκαν στο κελί μου» (καθηγήτρια 36 χρόνων).

*****

«Με πήγαν στον Λάμπρου. Ο Καραπαναγιώτης άρχισε να με κτυπάει και ν' αποσπάει τούφες μαλλιά, απειλώντας με ότι θα με βασανίσει στη "φάλαγγα". Με πήγαν στον Καλύβα, αυτός και οι βασανιστές Μπάμπαλης, Μάλιος, Χρηστάκης και 3-4 άλλοι άρχισαν τα δυνατά χτυπήματα στο κεφάλι. Προστέθηκε και ο Καραπαναγιώτης και με πήγαν στην "ταράτσα". Μ' έδεσαν σ' ένα πάγκο, βούλωσαν το στόμα μου με βρωμόχαρτο για να μη φωνάζω κι άρχισαν τη "φάλαγγα" με λοστούς. Μισοπεθαμένη με έσερναν και με κλωτσούσαν για αρκετή ώρα. Μετά με πήγαν πάλι στον Καλύβα (...) μου βίδωσε σιδερένιο στεφάνι στο κεφάλι και σφίγγοντάς το μου προξένησε αιμορραγία, ενώ τρελάθηκα από τους πόνους» (φοιτήτρια 24 χρόνων).

*****

«Παρουσία Γιαννούτσου, Κουβά και άλλων "ειδικών" βασανιστών άρχισε το μαρτύριό μου, αφού κάποιος "γιατρός" έδωσε την "έγκριση του". Γροθιές στο πρόσωπο, στο κεφάλι, χτύπημα στον τοίχο με δύναμη, κλοτσιές. Την επομένη παρουσία και του άλλου γνωστού τέρατος του Αγγελόπουλου υποβλήθηκα στο μαρτύριο της "φάλαγγας". Τα πόδια μου πρήστηκαν, πόνοι αφόρητοι και όμως πατούσαν τα πόδια μου για να "ξεπρηστούνε". Επί δέκα μέρες και καθημερινά υφίσταμαι αυτό το μαρτύριο της "φάλαγγας" και μετά με οδηγούν σ' ένα κελί που γυμνή μένω μέσα στον υγρό αυτό χώρο (...) στο γραφείο του Γιαννούτσου με χτυπούν στο κεφάλι με καλώδια, με ποδοπατούν στο στήθος, με απειλούν να με πάνε στον "Διόνυσο". Παθαίνω ακατάσχετες μητρορραγίες, καμιά περίθαλψη» (λογίστρια, 31 χρονών)

*****

«Ο Κολοβός με παρέδωσε στον Καραμήτσου που μαζί με δύο άλλους άρχισαν τα βασανιστήρια. Χτυπήματα δυνατά στο πρόσωπο, τράβηγμα των μαλλιών. Με 'ριξαν στο πάτωμα, έδεσαν τα χέρια μου με χειροπέδες, τα πόδια μου τα 'δεσαν σ' ένα τουφέκι. Με χτυπούσαν αφού μου σήκωσαν το κορμί κι έμενα καθιστή στο πάτωμα. Με μια φαρδιά σκληρή ζώνη στα πέλματα, με κλομπ στους αστραγάλους, με στρογγυλό λάστιχο στις γάμπες και στους μηρούς. Με πρησμένο όλο το σώμα με ανάγκαζαν να περπατάω» (σπουδάστρια Πολυτεχνείου 24 χρόνων).

*****

«Χτυπούσαν στο κεφάλι με γροθιές, κλοτσιές, τραβούσαν τα μαλλιά μου, βρίζανε, απειλούσαν. Βασανιστές ο Γιαννούτσος, ο γνωστός "Αντρέας" ή "γορίλας" και με την "επίβλεψη" του Κουβά. Με βασάνισαν στη "φάλαγγα". Μ' έδεσαν στην καρέκλα, με τα πόδια στηριγμένα στη ράχη μιας άλλης, χτυπούσαν με συρματένια καλώδια τα πέλματα και με γροθιές και ράβδους όλο μου το σώμα. Πονούσα φοβερά, έσκουζα (...) την 4η μέρα μ' έκλεισαν σ' ένα κελί της Ασφάλειας στον 4ο όροφο, διαστάσεων 1 με 1/2 μέτρο, ενώ ένα κουδούνι χτυπούσε δυνατά κάθε 10 λεπτά κι άκουγα από τα διπλανά κελιά τους βόγκους και τις στριγκλιές των βασανιζομένων. Οι ανακρίσεις συνεχίζονταν καθημερινά (...) απειλές να με πετάξουν από το παράθυρο» ( κομμώτρια 25 χρόνων).

*****

«Μας οδήγησαν σ' ένα χωματόδρομο κι άρχισαν να χτυπούν ανελέητα. Κλοτσιές, στρίψιμο των χεριών, χτυπούσαν σ' όλη τη διαδρομή μέχρι την Ασφάλεια. Στο 4ο πάτωμα, στο γραφείο του Μπάμπαλη (...) χτυπήματα παντού, με γροθιές και ράβδους. Επαθα καρδιακή κρίση και παρέλυσαν το αριστερό μου πόδι, χέρι και το αριστερό μέρος του προσώπου μου. Εφεραν γιατρό, μου 'δωσε φάρμακα. Με ξαναπήγαν στο 4ο πάτωμα. Με ξάπλωσαν σ ένα κρεβάτι, κάτω από ένα εκτυφλωτικό φως. Πονούσα φοβερά, ήμουν παράλυτη και τα κτήνη επέμειναν να με ανακρίνουν» (μοδίστρα 45 χρόνων).

Σαράντα χρόνια μετά, ισχύει στο ακέραιο η τελευταία φράση του κειμένου που συνόδευε τις μαρτυρίες: «ΜΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ. ΔΕ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΥΣ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ Ο ΛΑΟΣ».

40 χρόνια χειρουργείο

40 χρόνια πριν η χώρα μπήκε και επίσημα στο χειρουργείο. Μας προσδέσανε στο ευρωπαϊκό χειρουργικό κρεβάτι, μας έριξαν ένα εξευρωπαϊστικόν αναισθητικό και κοιμηθήκαμε για τα καλά. Και μετά μας πλάκωσαν στα νυστέρια. Να κόψε το 8ωρο, να σκίσε το ασφαλιστικό, να αφαίρεσε τις συλλογικές συμβάσεις, να τις συλλογικές συμβάσεις, να τα δημοκρατικά δικαιώματα, να χώσε λίγη ρεμούλα, ρίξε 5-6 ομόλογα και καμία υπεξαίρεση, κάνε μία μεταμόσχευση βιομηχανίας, χώσε και καμία 10αριά κάμερες.

Και μετά μας έραψαν καλά καλά. Τί να ράψουν δηλαδή, μόνο ο σκελετός έμεινε.

40 χρόνια μετά λοιπόν, ζεί αλλά παραπατάει ένας σκελετός. Ευτυχώς δεν βγαίνουν τα πάντα όμως και η ζωή ανασυγκροτείται, τα χτίζει ένα ένα πάλι τα ξεντεριάσματα τόσων χρόνων.

τσοκτσοκ

ΥΓ: Δια στόματος χειρούργου: «Μην ξεχνάτε κύριοι ότι ευρισκόμεθα ενώπιον ενός ασθενούς, τον οποίο να έχωμεν επί της χειρουργικής κλίνης και τον οποίον εάν ο χειρουργός δεν προσδέση κατά τη διάρκεια της εγχειρήσεως επί της χειρουργικής κλίνης, υπάρχει περίπτωσις αντί διά της εγχειρήσεως να του χαρίση την αποκατάστασιν της υγείας του, να τον οδηγήση εις τον θάνατον... Οι περιορισμοί τους οποίους θα επιβάλωμεν είναι το δέσιμον του ασθενούς επί της κλίνης διά να υποστή ακινδύνως την εγχείρησιν»

Νόμος είναι το δίκιο του ...

Για να ξέρουμε τί μας γίνεται, και για να μην έχουμε αυταπάτες. Για να μη νομίζουμε ότι μία καλοδιαχείρηση θα μας σώσει...

* * * * *

Σύμφωνα με τα στοιχεία για το 2006 οι περίπου 300 εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες αποκόμισαν κέρδη ύψους 8,4 δισ.ευρώ. Με τον πλούτο αυτό, που τον απομύζησαν - μέσα σε μόνο ένα έτος - κάπου χίλιες όλες κι όλες οικογένειες, η Ελλάδα θα μπορούσε:

• Να έχει τουλάχιστον 3 ακόμα Μετρό, ή...
• Να έχει τουλάχιστον 3 ακόμα αεροδρόμια τύπου Σπάτων, ή...
• Να έχει τουλάχιστον 4 γέφυρες σαν του Ρίου - Αντιρρίου, ή...
• Να έχει τουλάχιστον 1 ακόμα Εγνατία οδό, ή...
• Να έχει κατασκευάσει πάνω από 800 σχολεία, ή...
• Να έχει εξασφαλίσει την ικανοποιητική μισθοδοσία των 20.000 γιατρών της χώρας για μια σχεδόν δεκαετία, ή...
• Να έχει εξασφαλίσει την πλήρη χρηματοδότηση του μεγαλύτερου νοσοκομείου της χώρας, του «Ευαγγελισμού», για τα επόμενα 40 χρόνια, ή...
• Να έχει εξασφαλίσει την άρτια λειτουργία και χρηματοδότηση του Πολυτεχνείου για τους επόμενους δύο αιώνες...

Φυσικά θα ακουστεί ο ισχυρισμός ότι «οι άνθρωποι δεν τα έκλεψαν». Οτι τα αμύθητα κέρδη αυτής της χούφτας των «εισηγμένων» είναι νόμιμα. Αυτό λέμε κι εμείς. Είναι απολύτως νόμιμα. Αρκεί βέβαια να αποδέχεσαι ότι είναι νόμιμο το παρόν κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό σύστημα. Πρόκειται για το σύστημα που έχει ως υπέρτατη αρχή του ότι «νόμος είναι το δίκιο του κεφαλαίου». Είναι το ίδιο σύστημα που έχει στην υπηρεσία του τα γνωστά «παπαγαλάκια» και τους τσανακογλείφτες των Κροίσων. Ολους αυτούς που παθαίνουν αλλεργία όταν ακούνε ότι ο τόπος έχει ανάγκη ένα άλλο σύστημα, εκεί που «νόμος (θα) είναι το δίκιο του εργάτη».

(Ν. Μπογιόπουλος, Ριζοσπάστης, Τρίτη 17 Απρίλη 2007, σελίδα 31)

Πέρα δόθε στο Αγγλικιστάν...

Έκανε και ωραίες ημέρες, 7 συνεχώμενες για την ακρίβεια!
Ρεκόρ για την Αγγλία!

(Οξφόρδη)

(2 γλάροι στο Bath)

(ένα από τα πάρκα και μία απο τις εκκλησίες, στο Bath)

Πανέμορφες πόλεις, λες και δεν είναι στην Αγγλία ρε παιδί μου. Ευτυχώς που είμαι στο Birmingham, που δεν έχεις να κάνεις και πολλά, να κάνω καμία δουλειά. Αν ήμουν εκεί... (παρηγοριά του κώλου...)!

τσοκτσοκ