Παρασκευή, Φεβρουαρίου 09, 2007

Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση

περί του καψίματος της σημαίας.

"... Η πραγματικότητα όμως που, ερήμην όλων μας, κάνει τα δικά της αποφάνθηκε: Δεν πρόκειται για σημαία με την έννοια που γνωρίζουμε όλοι, κι αυτό γιατί οι Αμερικανοί - Ρεπουμπλικανοί και Δημοκρατικοί - με την κατάχρηση που της έχουν κάνει δίνοντάς της την εικόνα διαφημιστικού προπαγανδιστικού υλικού, ταυτίζεται περισσότερο μ' ένα πολυχρησιμοποιημένο κομμάτι ύφασμα τόσο κοινό όσο το μπλουτζίν, κι ας ρίχνουν όλοι κροκοδείλια δάκρυα μπροστά της σε στάση προσοχής. Με το ύφασμα αυτό είναι πιο εύκολο να σκεπάσουν τα εγκλήματα τους, αλλά και τους νεκρούς μισθοφόρους που καταφθάνουν διαρκώς από το Ιράκ. Οσο για το διάλογο που ξεπήδησε με θέμα κατά πόσον είναι δεοντολογικό να καις ένα κομμάτι ύφασμα, ενώ γι' αυτό το ύφασμα καίγονται χώρες ολόκληρες, θυμίζει ανέκδοτο."
(του Γιώργου Κακουλίδη, Ριζοσπάστης Παρασκευή 9/2/07, σελίδα 6)

Ολόκληρο το άρθρο εδω.

τσοκτσοκ

Δεν υπάρχουν σχόλια: