Ού να μου χαθείτε...

ΖΩΩΩΑΑΑΑ που έλεγε και ο Λεβέντης...

Είμαι αυτή τη στιγμή πολύ θυμωμένος. Μα ΠΑΡΑ πολυ θυμωμένος. Γιατί για μία ακόμη εβδομάδα πήρα μία γεύση από την σκατιά της ελληνικής τηλεόρασης. Και την πήρα σε μικρό βαθμό, από Αλ τσαντίρι, ΟΛΑ, Συκοφάντη Μπαστούνη. Δηλαδή:
1) Ο Βλαχαουνάκης και ο Σκατράγκας. Ού να μου χαθείτε, δεν ντρέπεστε ρε σκατάδες. Άκου τι λένε, τσίπα δεν έχουν: "Τους γονείς σας δεν τους σκέφτεστε που κάνετε καταλήψεις;", "Κουνιόταν στο μακαρείτη η κυρία!", "Ανοίγετε κανα βιβλίο τώρα;", "Τί μηχανικοί θα γίνετε μωρε;". Ρε δε ντρέπεστε; ΔΕ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ ΜΩΡΕ; ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΣΑΣ ΔΕΝ ΤΑ ΚΟΙΤΑΤΕ ΜΩΡΕ; ΚΡΙΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ, ΣΚΑΤΑΔΕΣ! Για τον πατέρα μου εσείς θα πείτε; Για το τί μηχανικός είμαι; Εσύ θα το κρίνεις βλάχο Σκατράγκα ηλίθιε αμόρφωτε βλαμένε; Αν η γυναίκα φόραγε διχτυωτές κάλτσες, ποιος είσαι εσύ που θα το κρίνεις ρε; Εσύ που με την συντηρητική ηλίθια ιδεολογία σου, αιώνες πριν θα δικάσεις μία γυναίκα και θα την κατηγορήσεις που φοράει μίνι φούστα;
2) (Αν και αυτός είναι για γέλια): Παναγιωτόπουλος, τον άκουσα στον Συκοφάντη. Έχει λέει πρόβλημα στην πίεση, και λέει καταλαβαίνει τους φοιτητές και άλλα σκατά, και ακούει τους πολίτες. Δεν ντρέπεσαι μωρέ; Τόσοι συμβασιούχοι μωρέ άνεργοι, ήσουν και υπουργός υγρασίας (που λέει και ο Ζηκός). Από τί το έπαθες την πίεση μωρέ; Αυτοί ήταν οι άνεργοι.

ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ ΠΡΕΠΕΙ! Έκλαιγες ρε Σκατράγκα επειδή όλοι αυτοί οι φοιτητές δεν έχουν εστίες να μείνουν και πληρώνουν νοίκι; Εεεε; Όταν τόσοι πατεράδες σκοτώνονται σε εργατικά ατυχήματα είπες τίποτα; Σκαταουνάκη εσυ; Σε πιάσαν τα Κρητικά σου με τους συμβασιούχους και τους απολυμένους; Έβγαλες κανα πιστόλι να ρίξεις καμία από τις μάγκικες μη χέσω μπαλοθιές σου;

Δεν ντρέπεστε μωρέ. Λίγο σεβασμό δεν έχετε; Λίγο ρε πούστη μου. Μεγαλοεκδότες, παραθυράκηδες, δε ντρέπεστε λίγο. Δεν αφήνετε ούτε να μιλήσει τον κόσμο μωρε.

Τίποτα. Ένας παραθυρικός αυνανισμός ηλιθιότητας είστε.

Αλλά μην αγχώνεστε ρε. Αυτά τα νεύρα τα έχουν και άλλοι πολλοί, θα έρθει και η ώρα σας. Όλων εσάς σκατάδες στα ΜΜΕ. Και ο λαός θα ξυπνήσει και ούτε να σας φτύσει δεν θέλει. Ούτε να σας φτύσει.

τσόκτσοκ

Νομική, Φλεβάρης '73...

Σαν σήμερα, πριν από 34 χρόνια, καταμεσής της χούντας, ο Τύπος μετέδιδε την ακόλουθη είδηση:

«Τρεις χιλιάδες φοιτηταί ως μετέδωσε το Ασσοσιέιτεντ Πρες παρέμειναν και πέραν του μεσονυκτίου εντός του κτιρίου του Πανεπιστημίου επί των οδών Σίνα, Σόλωνος και Μασσαλίας, εις εκδήλωσιν διαμαρτυρίας διά την άρσιν των αναστολών κατατάξεως των συναδέλφων των. Εξω του κτιρίου διενυκτέρευσαν επίσης ισχυραί αστυνομικαί δυνάμεις, αφού προηγουμένως διέλυσαν μικροσυγκεντρώσεις άλλων και αντιφρονούντων φοιτητών εις τας γύρω παρόδους (...). Οι φοιτηταί δεν επέτρεπαν την είσοδο στο κτίριο της οδού Σόλωνος παρά μονάχα στους φοιτητάς με την επίδειξη ταυτότητος. Κατά τις 2 το μεσημέρι οι φοιτηταί που ευρίσκοντο στους διαδρόμους του κτιρίου και στην ταράτσα της Νομικής έδωσαν όρκο, ο οποίος επανελήφθη και από τους φοιτητάς που ευρίσκοντο στις σκάλες και στους κάτω ορόφους του κτιρίου. Στον όρκο αναφέρεται: "Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στ' όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση: α) των ακαδημαϊκών ελευθεριών, β) του πανεπιστημιακού ασύλου, γ) της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων". Ολίγον προ του μεσονυκτίου οι εντός του κτιρίου φοιτηταί ανήγγειλαν ότι αρχίζουν απεργίαν πείνης (...). Πέραν επίσης του μεσονυκτίου συνεχίζοντο συσκέψεις αρμοδίων παραγόντων εις την διεύθυνσιν της αστυνομίας ως και συνεδρίαση της Συγκλήτου εις το κεντρικόν κτίριον του Πανεπιστημίου» (Από το «ΒΗΜΑ» της 22.2.1973).

* * * * *

Η κατάληψη της Νομικής, που άρχισε στις 21 Φλεβάρη του '73 και έληξε 35 ώρες αργότερα, ήταν η πρώτη μαζική αντιπαράθεση του αντιδικτατορικού κινήματος με τη δικτατορία. Ηταν ο δρόμος που άνοιξε την πορεία προς το Πολυτεχνείο, το Νοέμβρη του '73.

Ο όρκος τότε των φοιτητών μιλούσε για την κατοχύρωση του Πανεπιστημιακού Ασύλου. Σήμερα (και σύμφωνα με το νόμο - πλαίσιο της κυβέρνησης), στην επέτειο των 34 χρόνων από την κατάληψη της Νομικής, η ταράτσα της Νομικής, απ' όπου οι φοιτητές ζητούσαν ελευθερία, είναι θέμα ...ερμηνείας πια «αν» εμπίπτει στην έννοια του Πανεπιστημιακού Ασύλου!

Σήμερα, στην επέτειο της κατάληψης της Νομικής, το '73, η κατάληψη ως μορφή πάλης του κινήματος, «ποινικοποιείται».

Το Πανεπιστημιακό Ασυλο, για την υπεράσπιση του οποίου οι φοιτητές πολεμούσαν ενάντια στη χούντα, σήμερα πορεύεται μεταξύ της Σκύλλας (βλέπε δηλώσεις Πάγκαλου) και της Χάρυβδης (βλέπε κυβερνητικές διατάξεις).

Βέβαια, υπάρχει μία διαφορά. Τότε είχαμε χούντα. Σήμερα έχουμε δημοκρατία...

(του Νίκου Μπογιόπουλου, Ριζοσπάστης σελίδα 31, Πέμπτη 22 Φλεβάρη 2007)

* * * * *

Πόσο μοιάζουν οι καιροί...

τσοκτσοκ

Τρεις 11 τρεις 12 τρεις 15 και 11...

Ταγκαρίστηκα εις διπλούν από τον apatris και τον rocean και μεγάλη μου τιμή αδέρφια μου αλήτες πουλιά.

Φλοριζασιόν μου έκανε λίγο στην αρχή το όλο σκηνικό με την μπλογκοπυραμίδα, καθ' ότι βαρύς και ασήκωτος και άσταναπανεσταδιάλα μπλόγκερ που ήμεθα εμείς μανδάμ. Βάζω τη σαγιονάρα την πήγασος το λοιπόν, να δείχνει και το νύχι, τρίχα και καδένα να κάμουνε παιχνίδι ρε παιδάκι μου και αρχίζομεν:
1) Είχα πάντα πάθος με τα μαθηματικά, και έτσι είχα πάντα και το προσωνύμιο "μπούλης". Με τους υπολογιστες επίσης είχα επαφή λόγω φαμίλιας, αλλά δεν ήμουν ο τύπος "όταν πρωτοείδα μία λυχνία στα 2 μου αγόρασα τον Ένιακ, και από τότε έχω αλλάξει 21235 υπολογιστές". Αλλά επι του μηχανογραφικού, είπα να επιλέξω την επαγγελματική σιγουριά του ΤΕΕ (μη χέσω) και να τους τα σκάω μία ζωή. Δεν το μετανοιώνω, ίσα ίσα. Παραμένω όμως θεωρητικός, πιστός στις ρίζες μου.
2) Μετά από 25 χρόνια αδράνειας, αποφάσισα να αδυνατίσω, να κάνω γυμναστική συστηματικά, και να σταματήσω το κάπνισμα (αυτό μετά από 5 χρόνια μόνο). Αποτέλεσμα ήταν να δω ένα μικρό κομμάτι ενός κοιλιακού μου πριν 4 μήνες, κάτι που με χαροποίησε ιδιαίτερα. Γιατί για χρόνια πίστευα ότι έχουμε έναν μόνο μεγάλο κοιλιακό και οι μπιλνταράδες απλά μας κάνουν πλάκα.
3) Από το 2001 και μετά, μετά από μία μακρά φάση μελαγχολίας, αποφάσισα να ρουφάω κάθε δευτερόλεπτο από τη ζωή κάθε μέρα. Έχω αρχίσει σιγά σιγά να προσεγγίζω το πλάνο που έβαλα τότε και χαίρομαι πολύ.
4) Για τους πιο ρομαντικούς: αν και η αλήθεια πονάει, επέλεξα να την μάθω. Για εμάς με την ξύλινη γλώσσα: επέλεξα ως φοιτητής το δρόμο του αγώνα μέσα από την ΚΝΕ. Θεωρώ ότι συνεχίζω συνεπώς στις γραμμές της. Συχαίνομαι αυτούς που λένε "κάτσε να φτάσεις τα 40 και τότε θα δεις πώς θα συμβιβαστείς". Χέστηκα! Και να φτάσω τα 40 και να συμβιβαστώ (που δεν θα το ήθελα καθόλου βεβαίως βεβαίως), τώρα ΔΕΝ είμαι σαράντα! Σταδιάλα. Βρες να μου πεις τίποτε άλλο.
5) Ήμουν πάντα καλός στις μιμήσεις και στη μουσική (πιάνο και κουκουνάρες). Πλέον είμαι πολυλογάς και πολυγραφάς και δεν σταματάω να μιλάω/γράφω. Όλοι μου λένε ότι έπρεπε να γίνω ηθοποιός. Αυτό, σε συνδυασμό με το λεγόμενο "ερευνητικό κονφιντετσιάλιτι" μου που δεν βρίσκεται στα ύψη, με βάζει σε σκέψεις.

Αυτά. Με βάση το 5, καταλαβαίνετε [1] ότι θα μπορούσα, αν δεν υπήρχε περιορισμός 5 χαρακτηριστικών, να γράφω όλο το βράδυ.

Πασάρω λοιπόν κι εγώ με τη σειρά μου να πυραμιδωθούν οι: welive, celmed, harry, don'tkissthefrog, thrasos, oldboy. Ξέρω είναι (μπορεί και όλοι) διπλοταγκαρισμένοι, αλλά τί να κάνουμε πολλούς μπλογκοφίλους δεν έχω ακόμη, πέρασα και δύσκολα παιδικά χρόνια, τα είπε και ο Allu Fan Marx όμορφα.

τσοκτσοκ

[1] Με άνεση και σιγουριά, ο μεγάλος μπλογκογράφος πλέον χρησιμοποιεί τρίτο πληθυντικό μεγαλοπρέπειας προς τους αναγνώστες του, ο οποίοι είναι πλέον σταθερά πάνω από ένας!

Και τσααααακκκκ... οι 140£!

Εκεί που ξυπνάς ήσυχα και ωραία το πρωί, χαρούμενος που είναι Παρασκευή και όλα είναι καλά, τα λουλουδάκια ανθίζουν και ο βοριάς που τα αρνάκια παγώνει (άσχετο), σου σκάει ο λογαριασμός της τιμημένης British Gas και σου φεύγει το κλαπέτο.

Τιμημένη απελευθέρωση......

Ρε Παπαρολέγκοπρετεντέρη και Κλαψομουνοτράγκα και Νταοσκατομαγκακαουνάκη, για πείτε τώρα τίποτα για τη λαϊκή οικογένεια και τους πατεράδες μας που πληρώνουν. Δεν φταίνε μόνο οι καταλήψεις.... νομίζωωω;;;

τσοκτσοκ

Μία ωραία ατμόσφαιρα.....

Πώς το 'λεγε ο αείμνηστος Ντίνος Ηλιόπουλος;

Α, ναι: «Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε...».

---------------------------

(του Νίκου Μπογιόπουλου, Ριζοσπάστης, 15/02/2006, σελίδα 32)

Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση

περί του καψίματος της σημαίας.

"... Η πραγματικότητα όμως που, ερήμην όλων μας, κάνει τα δικά της αποφάνθηκε: Δεν πρόκειται για σημαία με την έννοια που γνωρίζουμε όλοι, κι αυτό γιατί οι Αμερικανοί - Ρεπουμπλικανοί και Δημοκρατικοί - με την κατάχρηση που της έχουν κάνει δίνοντάς της την εικόνα διαφημιστικού προπαγανδιστικού υλικού, ταυτίζεται περισσότερο μ' ένα πολυχρησιμοποιημένο κομμάτι ύφασμα τόσο κοινό όσο το μπλουτζίν, κι ας ρίχνουν όλοι κροκοδείλια δάκρυα μπροστά της σε στάση προσοχής. Με το ύφασμα αυτό είναι πιο εύκολο να σκεπάσουν τα εγκλήματα τους, αλλά και τους νεκρούς μισθοφόρους που καταφθάνουν διαρκώς από το Ιράκ. Οσο για το διάλογο που ξεπήδησε με θέμα κατά πόσον είναι δεοντολογικό να καις ένα κομμάτι ύφασμα, ενώ γι' αυτό το ύφασμα καίγονται χώρες ολόκληρες, θυμίζει ανέκδοτο."

(του Γιώργου Κακουλίδη, Ριζοσπάστης Παρασκευή 9/2/07, σελίδα 6)

Ολόκληρο το άρθρο εδω.

τσοκτσοκ

Χιόνια στο καμπαναριό...

Φάτε κανά μπριζολίδι και για μας ωρέ...

`Άντε καλά να περάσετε σήμερα εκεί στην πατρίδα, φάτε μπριζολέτα, μπιφτεκούμπες, πατατούλες με ριγανίτσα, τζάτζικα τον θεϊκό, γαρδουμπation και όλα τα σχετικά.

Εγώ μια και το τσίκνισα με σούσι το σάββατο (σταδιάλα) και μια και συχαίνομαι όταν δεν υπάρχει το περιβάλλον/πλαίσιο να κάνω "ελληνικούρες", θα συνεχίσω δουλειά στο σπίτι.

τσοκτσοκ

Αϊ χάσου απελευθέρωση!

Λοιπόν, εκεί κάτω στην Ελληνική επικράτεια, απελευθέρωση θέλετε; οεο; Φάτε απελευθέρωση να έχετε να λέτε:

1. Απελευθέρωση επικοινωνιών θέτε; Έφτασεεεε: Πηγαίνωντας από τον έναν provider στον άλλο, πλήρωσα έναν μήνα παραπάνω στον παλιό επειδή τα έκαναν σκατά αυτοί στα λογιστικά τους και γύρω στις 15£ στο τηλεφωνικό τους κέντρο για να συννενοηθώ. Στη συνέχεια, επειδή προέκυψε μετακόμιση, κατα τη μεταφορά, ο καινούργιος provider καθυστέρησε να μεταφέρει τη σύνδεση κατά μία βδομάδα, με αποτέλεσμα ο συγκάτοικος - που με ηρωισμό διεκπεραίωσε τον άθλο - να πάθει 4 ανακοπές καρδιάς και αιμορροϊδες. Ιατρικά στοιχεία στη διάθεσή σας.
2. Απελευθέρωση ενέργειας θέτε; Έφτασεεεεε: Ξάφνου μας έρχετε στο σπίτι λογαριασμός ηλεκτρικού, με την ένδειξη "Final" πάνω πάνω. Παίρνουμε τηλέφωνο, τί είναι τούτο το "Final" ρε παιδιά; Απάντηση: Κάποιος μετάφερε σε άλλη εταιρεία το ηλεκτρικό σας, οπότε από τον επόμενο μήνα θα σας παρέχει αυτή ηλεκτρικό! Αφού εμείς δεν κάναμε κάτι τέτοιο, πώς γίνηκε αυτό ωρέ; Απάντηση: ουδέν σχόλιο. Δηλαδή κάποιος μας άλλαξε πάροχο ηλεκτρικού!!! Χωρίς εμείς να κάνουμε κάτι. Μπορεί σε λίγο να μας έβαζαν και κανα αιολικό πάρκο στο μπάνιο και να το βλέπαμε πρωί πρωί, την ώρα της ανάγκης βρε αδερφέ!

Θέτε και άλλο; Έτσι όπως πάει, κάτι θα γίνει μην αγχώνεστε [1], θα σας ενημερώσω τον επόμενο μήνα. Μπορεί να μας μετακομίσουν και το σπίτι κανα πρωί, και να ξυπνησουμε αλλού!

Έτσι για να ξέρουμε τί έρχεται από την ανθρώπινη Ευρώπη με το άλλο εφικτό πρόσωπο...σταδιάλα...

"Αν υποψιαστώ ότι θα γίνει απελευθέρωση και στην παιδεία, θα πεθάνω "

τσόκτσόκ

[1] Αυτός ο πληθυντικός μεγαλοπρέπειας προς τους αναγνώστες μου αναδεικνύει την αθρόα προσέλευση αναγνωστικού κοινού και την πληθώρα των θαυμαστών. Όσο για τους πρώτους σκληροπυρηνικούς που με ανέδειξαν, δεν σας ξεχνώ, ντοντ γουόρη.

Έτσι αντίκρυσαν οι κομμουνιστές το θάνατο...

• (Απαντώντας στους στρατοδίκες για τις συκοφαντίες εναντίον του ΚΚΕ): "Κύριοι Στρατοδίκες, Η τακτική της συκοφαντίας είναι χαμένος κόπος. Ένα και μόνον μέσον υπάρχει για να μας καταπολεμήσουν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι: Να λύσουν τα προβλήματα του Λαού. Αλλά τότε, φυσικά, δεν θα ήταν αντίπαλοί μας. Θα ήταν σύμμαχοί μας." (Χαρίλαος Φλωράκης, από την απολογία του στη μεγάλη δίκη του 1960)
• (Για τον παραλληλισμό των κομμουνιστών με τους πρώτους χριστιανούς): "Οι χριστιανοί μαρτυρούσαν, πιστεύοντες ότι θα πάνε στον παράδεισο, ενώ οι κομμουνιστές θυσιάζονται για έναν καλύτερο κόσμο, που ίδιοι δεν θα τον ζήσουν." (Νίκος Μπελογιάννης, από την απολογία του στη φημισμένη δίκη)

Ο Χ. Φλωράκης, με πάνω από 15 δίκες στα 15 χρόνια των εξοριών, κατάφερε να γελοιοποιεί κάθε φορά τους στρατοδίκες και τις υποτιθέμενες κατηγορίες, φορτώθηκε όμως αρκετά ισόβια και αρκετά χρόνια φυλακής και αμνηστεύτηκε το 1966, ξαναπιάστηκε το 1967 και ξανα-αμνηστεύτηκε το 1972, κληρωνομώνας καρδιακά προβλήματα, προβλήματα όρασης και πάνω απ' όλα αφιερώνοντας πολλά δημιουργικά και όμορφα χρόνια στις φυλακές.

Ο Ν. Μπελογιάννης στη γνωστή δίκη-παρωδία, κομμάτιασε τα φτιασιδώματα των Στρατοδικών, των φασιστών και των χιτών. Με μία απολογία που έμεινε στην ιστορία, όπως και το χαμόγελό του λίγο πριν αντικρίσει τον θάνατο παλεύοντας για μία καλύτερη κοινωνία.

Υπομονή, καρτερικότητα, γνώση, αγάπη, πάθος, και ξανά υπομονή, υπομονή, υπομονή. Σε φυλακές και βασανιστήρια, χωρίς να βγάλουν μιλιά, αντί να λυγίσουν μάθαιναν ξένες γλώσσες, διάβαζαν λογοτεχνία, έβγαινε ο καθένας γνωρίζοντας μία τέχνη.

Υπομονή και δύναμη και κουράγιο, έτσι αντίκρυζαν κάθε μέρα οι κομμουνιστές το θάνατο...

τσοκτσοκ

Οι διαδηλώσεις τους πειράξανε...

Πόλη - βασανιστήριο

Χτες για να φτάσει κανείς από την Κηφισιά στου Ζωγράφου χρειαζόταν 2,5 (!) τουλάχιστον ώρες. Για να διανύσει την απόσταση από τη μια άκρη της Συγγρού στην άλλη, ήθελε πάνω από 1,5 ώρα! Κι όμως: Από όσο γνωρίζουμε, χτες, δε γινόταν στην Αθήνα καμία διαδήλωση (μπορεί να το επιβεβαιώσει και ο κ. Πολύδωρας...).

Χτες, όπως και προχτές, όπως και κάθε μέρα, η Αθήνα ήταν μια αβίωτη πόλη. Ηταν μια πρωτεύουσα όπου βασίλευε το κυκλοφοριακό αλαλούμ. Η αιτία; Οχι, φυσικά, επειδή γινόταν κάποια κινητοποίηση στους δρόμους. Οχι γιατί οι εργαζόμενοι κατέλαβαν «όλο το οδόστρωμα» και δεν περιορίστηκαν στη «μια λωρίδα» που έχει διατάξει ο κ. Πολύδωρας. Χτες για μια ακόμα φορά η Αθήνα ήταν μια «τρέλα» και μια «τραγωδία», οι δρόμοι είχαν φρακάρει για όλους τους λόγους που κρύβει ο κ. Πολύδωρας: Επειδή, δηλαδή, η πολιτική που στρέφεται εναντίον των διαδηλώσεων και των διαδηλωτών που διεκδικούν μια καλύτερη ζωή, έχει μετατρέψει το Λεκανοπέδιο σε θάλαμο βασανιστηρίων για τους κατοίκους του.

(Νίκος Μπογιόπουλος, Ριζοσπάστης, Τρίτη 6 Φλεβάρη, σ.31)

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Πολύδωρα; Πού είναι οι διαδηλώσεις; οέο; Δεν κάνετε και κανα μνημόνιο με τον καιρό λέω εγώ, να κλείνει μόνο μία λωρίδα όποτε έχει κακοκαιρία;

τσόκτσοκ