Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 07, 2007

ΚΚΕ vs. ΣΥΡΙΖΑ, παρτ του (χέστε μας επιτέλους)

Το λοιπόν, επειδή έχω ένα σχετικό εκνευρισμό από χθες με κάποια ζητήματα που αναδείχθησαν και στο φανταστικό αυτό debate, θα ήθελα να πω τα εξής:

  • Το ΚΚΕ κάνει κριτική στο ΣΥΝ γιατί διαφωνεί μαζί του στο ότι δεν χτυπάει το σύστημα, όπως τουλάχιστον εμείς πιστεύουμε ότι θα έπρεπε. Διαφωνούμε. Τί να κάνουμε; Να μην του ασκήσουμε κριτική;
  • Αφού διαφωνούμε, το δηλώνουμε. Και δεν το παίζουμε υποτιθέμενα ενωτικοί στο όνομα μίας αριστεράς, που η λέξει και μόνο έχει χάσει στις μέρες μας λίγο το νόημά της.
  • Δεν πρόκειται να πούμε ποτέ ότι είμαστε ενωτικοί όπως το κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Για να το παίξει ο καλός της υπόθεσης, με το ΚΚΕ το κακό παιδί. Τη στιγμή μάλιστα που μη γελιόμαστε ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καμία διάθεση συνεργασίας με το ΚΚΕ και το δηλώνει και προγραμματικά αυτό. Ενωτικοί γιαλαντζί, λοιπόν, και ενωτικοί απλά και μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους δεν γινόμαστε, γιατί αυτό κύριοι ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ!
  • Την ενότητα του ΣΥΝ την ακούμε χρόνια. Ποια είναι αυτή η ενότητα δηλαδή; Οι κηνυγοί το 2000 και οι οικολόγοι το 2004; Κάτι χιλιάρικα ψήφοι δηλαδή που χρειάζονταν για το πολυπόθητο 3%; Ή μήπως είναι η ενότητα "Ας ονομαστούμε ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μετά η κοινοβουλευτική ομάδα θα είναι ΣΥΝ χωρίς καμία ενοτική/συνασπισμένη διαδικασία ανάδειξης βουλευτών";
  • Και τέλος, ως προς τη συνεπή στάση στη θέση, όταν λες "Όχι στον πόλεμο του Ιρακ - Όχι στην τρομοκρατία", "Όχι στον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία - Όχι στις εθνοκαθάρσεις", κτλ κτλ, το ΚΚΕ θεωρεί ότι αυτό είναι ασυνεπές. Δηλαδη ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ με αυτόν τον τρόπο ανάδειξης και πολιτικού σχολιασμού των κοινωνικών/οικονομικών/εθνικών/κ.ά. ζητημάτων. Και έτσι, ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ!
Οπότε, αγαπητοί ΣΥΡΙΖΙώτες, μην μαζ πρήζετε άλλο με το απομωνομένο ΚΚΕ που είναι διασπαστής του αριστερού χώρου. Ασχοληθείται με την πολιτική σας ιδεολογία και θέση και διατυπώστε τη όπως συνεχίζετε να κάνετε. Μην χρησιμοποιείτε μικροπολιτικά τη διαφωνία που υπάρχει, γιατί αυτό κι αν είναι υποκριτικό!

Η μόνη μου ένσταση είναι για τον κόσμο που το 89 νόμιζε ότι θα καταλάβουμε τα θερινά ανάκτορα. Για τον κόσμο που νοιώθει πληγωμένος από την πολυδιάσπαση της αριστεράς. Σέβομαι αυτόν τον κόσμο, και το μόνο που έχω να πω είναι να κοιτάξουμε λίγο κάτω από τις ταμπέλες της Αριστεράς, της Ενότητας, κτλ κτλ. Γιατί αυτές οι ταμπέλες μας έκαναν να μην καταλάβουμε και τα θερινά ανάκτορα το 89.

τσοκτσοκ

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όταν τους ασκεί κάποιος κριτική στις θέσεις και την ιδεολογία, είναι διασπαστής της αριστεράς. Όταν λένε π.χ. ότι το ΚΚΕ και ο ΛΑ.Ο.Σ. λένε τα ίδια για τις φωτιές (τις έβαλαν Τούρκοι, Αλβανοί κτλ), δουλεύουν για την ενότητα. Ή όταν, π.χ., συντάσσονται πίσω από τον Πάγκαλο για τις επιθέσεις στο ΚΚΕ (Γερμανός κτλ) είναι ενωτικοί, όταν κριτικάρεις τη θέση τους για Γιουγκοσλαβία, Ιράκ κτλ. είσαι διασπαστής. Θα έλεγα "τρεις λαλούν και δυο χορεύουν", αλλά δεν είναι έτσι. Απλά, την είδαν ΠΑΣΟΚ Ανδρέα προ του 1981, για να το παίξουν αύριο ΠΑΣΟΚ εξουσίας (καλά...όχι πρώτο κόμμα -τους το εύχομαι στα παιδιά- αλλά δυνατοί εταίροι σίγουρα με τους original).

Ανώνυμος είπε...

Πάντως εμένα με κέρδισε ο Αλέκος στο debate. Μετά από μετενσάρκωση του Ανδρέα του παλιού ΠΑΣΟΚ την είδε και μετενσάρκωση του Χριστού που μπούκαρε στον ναό και τους διαολόστειλε όλους... Μάλλον όχι όλους... Μόνο τους μπλε... Οι πράσινοι είναι δικοί του... :-)

Ανώνυμος είπε...

Alekos Alavanos Super Star...

ttsok είπε...

Σωκράτη εσύ σούπερ σταρ,
Αλαβάνε εσύ σούπερ σταρ ...

Τί άλλο θα δούμε σε αυτές τις εκλογές, μακράν τις πιο κιτσάτες ...

Χορεύοντας με τους ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥΣ είπε...

Εγώ πάντως ομίλησα και αμαρτίαν ουκ έχω:
Αλέκος της Ναζαρέτ

http://ametanohtodance.blogspot.com/2007/09/blog-post_08.html

Ανώνυμος είπε...

Θα ήθελα, λόγω ηλικίας και μακράς εμπειρίας να καταθέσω την άποψή μου.
Αγαπητοί φίλοι, δεν θα σταθώ στις πολιτικές ή ιδεολογικές διαφορές που ειδικά σε ότι αφορά το ΚΚΕ ξεκινάνε από πολύ παλιά (βλέπε Τροτσκιστές κλπ κλπ). Θα πω μονάχα ότι η Αριστερά με διάφορα μοντέλα και παρεκλίσεις αν θέλετε πρέπει να είναι πάντα δυνατή. Άλλο αριστερό μοντέλο ακολούθησε η ΕΣΣΔ, άλλο η Κούβα, άλλο η Νικαράγουα (επι Σαντινίστας), άλλο ο Τσάβες, άλλο ο Αλιέντε στη Χιλή και άλλο ο Τίτο στη τέως Γιουγκοσλαβία.
Σήμερα, μπροστά στην επέλαση του καπιταλισμού και του εργασιακού Μεσαίωνα το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ (με τις οποιες διαφωνίες τους) οφείλουν και έχουν χρέος απέναντι στην εργατική τάξη να βρουν κοινούς δρόμους δράσης σε επίπεδο τουλάχιστον βάσης, στους δρόμους και στους χώρους δουλειάς. Δεν είναι ώρα για πολυτέλειες και αρχηγικά μικροσυμφέροντα. Η επίθεση του κεφαλαίου είναι γιγαντιαία και καθολική. Και το λεω ειλικρινώς, ότι όσο το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ ανταλλάσουν μεταξύ τους πυρά, κερδιζμένος βγαίνει μόνο ο καπιταλισμός. Ναι, σημαντικές διαφορές υπάρχουν. Όμως στους αγώνες στα εργοστάσια, στις εταιρείες και στους χώρους δουλειάς οι απόψεις είναι κοινές. Εκεί είναι η πρώτη γραμμή του μετώπου και εκείε ΠΡΕΠΕΙ να είναι ανωμένοι. Το τι γίνεται πίσω στα στρατηγεία είναι μια άλλη ιστορία (ενίοτε θλιβερή). Και κλείνοντας, πίστεύω πως μια κοινή δράση θα φέρει περισσότερους ψήφους και στους δύο.

ttsok είπε...

Καταλαβαίνω τον πόνο σου, όπως αντίστοιχα και άλλων αριστερών, ειδικά γύρω στα 50 όπως οι γονείς μου. Κριτικοί απέναντι στο ΚΚΕ αλλά συμφωνούν με αυτό και προσμένουν την άνοδό του (όχι μόνο εκλογική). Και τσαντίζονται για την διάσπαση της αριστεράς, κτλ κτλ.

Καταλαβαίνω το συναίσθημα, αλλά η αριστερά έχει ξεφύγει από τις εποχές που έκανε ένα μέτωπο ενάντια στον μοναρχοφασισμό, στη χούντα κτλ κτλ (που και πάλι είχες διασπάσεις). Πλέον, πιστεύω ότι όσο και ο καπιταλισμός αναπτύσσεται, άλλο τόσο η αντίδραση/αμφισβήτηση σε αυτόν πρέπει να είναι πιο συγκεκριμένη, πιο δομημένη. Αυτό με συμμαχίες τύπου παρελθόντος δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει.

Διαφωνώ σε αυτά που λές όμως περί στρατηγείων. Δεν πιστεύω ότι όλοι αυτοί που λιώνουν τα παππούτσια τους κάθε μέρα, δεν γουστάρουν το ΣΥΡΙΖΑ, για να μην χάσουν την πρωτιά στην επαναστατικότητα. Δεν είναι θέμα στρατηγείων, είναι θέμα πολιτικών.

Ανώνυμος είπε...

Επιτρέψτε μου να πω μόνο το εξής.
Το ΚΚΕ οφείλει να κάνει μερικές βασικές αναθεωρήσεις. Όχι βεβαίως να ξεφύγει από την ιδεολογική του ταυτότητα, αλλά το "σταλινικό" μοντέλο που πολλοί υιοθετούν εντός του κόμματος έχει προ πολλού αποτύχει και απποριφθεί. Ούδείς άλλωστε κι από εμάς που το στηρίζουμε θα ήθελε μια κυβέρνηση εκείνου του Σοβιετικού μοντέλου κι αυτό παιδιά είναι μια μεγάλη αλήθεια. Κανείς μας δεν θα ήθελε να είμασταν όπως η Βουλγαρία, ή η Πολωνία ή ακόμα χειρότερα η Ρουμανία.
Υπό αυτή τη νέα (πλέον) βάση απαιτούνται αναθεωρήσεις. Για παράδειγμα η δικτατορία του προλεταριάτου είναι αδύνατον να υπάρξει. Νέες εναλλακτικές πρέπει να την αντικαταστήσουν και αυτό είναι πολύ δύσκολο. Το κόμμα πρέπει να πάει μπροστά, αλλιώς θα μείνει αιωνίως στο 7-8% ελπίζοντας και προσδοκώντας μια αφύπνιση που δεν θα έρθει ποτέ στους αιώνες που έρχονται και σε μια ραγδαία μεταβαλλόμενη τεχνολογική κοινωνία.
ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ θα επιμείνω, οφείλουν να βρουν αυτά που τους ενώνουν και όχι αυτά που τους χωρίζουν. Έλεος πια. Κάποτε πρέπει να βρεθεί μια κοινή πορεία έστω σε επίπεδο βάσης. 30 χρόνια σχεδόν η Αριστερά δεν μπορεί να ξεπεράσει το 13-14% (και πολύ λέω). Ε με αυτή τη τακτική ούτε θα το ξεπεράσει ποτέ.

Ανώνυμος είπε...

Τοση ωρα μιλατε και κατηγορειτε τον συν τουλαχιστον ο συν δεν ειπε την κουνεβα ιεροδουλη επειδη ειχε την εταιρια καθαρισμου στελεχος του συν οπωσ στο κκε ουτε ειπε τους δεκαπενταχρονους αλητες επειδη δεν καταφερε να τους ενταξει σε περιφρουρημενες πορειες