Είπε ο χυδαίος, τον Ριζοσπάστη χυδαίο.... Α ρε κουραμπιές που μας χρειάζεται ...

Έχει και τέτοιες ζέστες (εκεί γιατι εδώ ξανάρθαν τα πρωτοβρόχια) και λες κάτι δεν πάει καλά ρε παιδί μου.

(Κύριε) Πάγκαλε, να κάμουμε ένα ρεζουμέ; Οτσαλάν, Ίμια, συμφωνία Μαδρίτης για τα χωρικά ύδατα, κτλ κτλ. Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά;

(Κύριε) Πάγκαλε, σας θυμίζουν τίποτα αυτές οι υψηλού ποιοτικού επιπέδου ατάκες;

• Στις 22/11/2003 (στον «Αλφα»), ο κ. Πάγκαλος μιλάει για το πώς πρέπει το ΠΑΣΟΚ να πλησιάσει τη νεολαία, λέει διάφορα, ο δημοσιογράφος τον διακόπτει και του λέει: «Ποια νεολαία, εδώ στελέχη σας τρέχουν στα κότερα...».
  Απάντηση Πάγκαλου: «Εδώ εγώ σας λέω για τη νεολαία κι εσείς με διακόπτετε να μου πείτε για κότερα και άλλες πίπες...».
  Οπως βλέπετε, ο κ. Πάγκαλος έχει μια εμμονή στην υψηλού επιπέδου ποιότητα του πολιτικού λόγου...

• «Ο Μητσοτάκης είναι σαν το ΕΪΤΖ»!!!
  Πρόκειται για «απόφθεγμα» από παλιότερη συνέντευξη του κ. Πάγκαλου (31/10/93, «Ελευθεροτυπία»).
  Οπως βλέπετε, έχει μακρά παράδοση στο «ήθος» και στην «ποιότητα της πολιτικής αντιπαράθεσης» ο άνθρωπος...

• «Ο κομμουνισμός μάς τέλειωσε. Ξόφλησε. Γεμίσαμε πουτάνες και υπηρέτριες».
  (Προεκλογική περιοδεία Πάγκαλου, δηλώσεις σε ΚΑΠΗ του υπολοίπου Αττικής, 4/2/2004)
  «Γιατί εκλεπτυσμένος; Είμαι κανονικός αντικομμουνιστής...»
  (Θεόδωρος Πάγκαλος, «Αυριανή», 1/1/89).

• «Εγώ δε βλέπω γιατί πρέπει να είναι απούσα η αστυνομία τάξης από τα πανεπιστήμια»!
  «Βεβαίως! Χωρίς καμία άδεια»!
  «Το να περιπολούν, λοιπόν, σήμερα οι αστυνομικοί μέσα στα πανεπιστήμια, όπως περιπολούν στους δρόμους (...) δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι πιστεύουν ότι παρεμποδίζει την ομαλή διεξαγωγή της διαπάλης των ιδεών»!
  (Θ. Πάγκαλος, «Καθημερινή», 11/2/2007)

(Κύριε) Πάγκαλε, θυμάστε τότε (1997) που μηνύσατε τον Ριζοσπάστη για ύβρη και τα δικαστήρια όχι μόνο τον αθώωσαν, αλλά εδήλωσαν πως και καλά έκανε και έγραψε ότι έγραψε.

(Κύριε) Πάγκαλε, θυμάστε στον προεκλογικό αγώνα για τη δημαρχία Αθηνών, εναντίον του κ. Συγχαρητήρια, τα αποφθεύγματά σας περί γνωστών φρούτων; Σύκα, κτλ κτλ

(Κύριε) Πάγκαλε, εσείς που είστε και κομματικό μέλος του ΠΑΣΟΚ επιτρέπετε να λέτε τα παρακάτω για τον αρχηγό σας;

• «Ημουν και είμαι πολύ κοντά στις απόψεις του Γιώργου Παπανδρέου σε μια σειρά από θέματα. Εχω αποδείξει πως είμαι κάποιος που γνωρίζει να σέβεται τις διαδικασίες. Ουσιαστικά. Οχι σε ψηφίζω για αρχηγό και αρχίζω τις τρικλοποδιές»...
  (Θ. Πάγκαλος, «Νέα», 2/5/2006)

  «Εγώ δεν είμαι φίλος του κυρίου Παπανδρέου ούτε υπάρχει καμία προοπτική να γίνουμε φίλοι στο μέλλον (...) Με το που ανέλαβε (σ.σ. ο Παπανδρέου ως υπουργός Εξωτερικών επί Σημίτη) εμφανίστηκε ένα σύνολο ανθρώπων που δε μιλάνε καν καλά ελληνικά - διότι είναι Ελληνοαμερικανοί - πάντες μέσα στο υπουργείο. Οι διπλωμάτες γελάνε... "Στους διαδρόμους του υπουργείου" λένε "επίσημη γλώσσα είναι η αγγλική με αμερικανική προφορά". Οχι ότι η χρήση της αγγλικής αποτελεί κανενός είδους ένδειξη για μειωμένη εθνική συνείδηση, αλλά το να υπηρετείς στο υπουργείο Εξωτερικών μιας χώρας και η μητρική σου γλώσσα να είναι άλλη, οπωσδήποτε σοκάρει»...
  (Θ. Πάγκαλος, «Βήμα», 3/10/1999)

  Τόσα πολλά άλλαξαν από τότε που ο Ιόργκος ήταν απλός υπουργάκος και τώρα είναι αρχηγός του κόμματός σας;
  

(Κύριε) Πάγκαλε, όταν κάποιος αποκαλεί κάποιον χυδαίο, πρέπει να έχει καθαρή τη φωλιά του. Και αν δεν την έχει καθαρή, τουλάχιστον πρέπει πρώτα να παραδεχτεί ότι τη λέρωσε, να ζητήσει συγγνώμη και μετά κάνωντας ένα νέο ξεκίνημα να κάνει την κριτική του. Την κριτική του όμως (κύριε) Πάγκαλε, όχι το βλαχομπάχαλό του. Αλλά εσείς (κύριε) Πάγκαλε, έχω την εντύπωση ότι και τα αδικαιολόγητα προσπαθείτε να δικαιολογήσετε, και η συγγνώμη είναι άγνωστη λέξη για εσάς, και ότι η αισθητική και η ποιότητα απέχουν αρκετά από τον πολιτικό και κοινωνικό σας λόγο.

Γιατί (κύριε) Πάγκαλε, κουραμπιέδες όπως θα ξέρετε και από την εποχή Οτσαλάν, υπάρχουν πολλοί. Υπάρχει το γλυκό, που απλά το τρώς και το ευχαριστιέσαι, ή και το τινάζεις καμιά φορά όπως λέει και η μοντέρνα λαϊκή σεξιστική ρήση. Αλλά όπως ανασαίνεις, μπορεί η ζάχαρη του κουραμπιέ όπως πηγαίνεις να τον φας να σου κάτσει και να μην μπορείς να ανασάνεις. Από τέτοιους κουραμπιέδες λοιπόν, έχουμε γεμίσει, και δεν μπορούμε να ανασάνουμε και πνιγόμαστε. Οπότε είτε να τους φάμε μπορούμε και ας μας κάτσουν λίγο στην αρχή, είτε να τους τινάξουμε. Καταλάβατε (κύριε) Πάγκαλε;

Χωρίς καθόλου εκτίμηση,
τσοκτσοκ

ΥΓ: Πηγές: Ριζοσπάστης Πέμπτη 21/06/07, και ωραίες άλλες μνήμες :@!