Τετάρτη, Φεβρουαρίου 07, 2007

Έτσι αντίκρυσαν οι κομμουνιστές το θάνατο...

  • (Απαντώντας στους στρατοδίκες για τις συκοφαντίες εναντίον του ΚΚΕ): "Κύριοι Στρατοδίκες, Η τακτική της συκοφαντίας είναι χαμένος κόπος. Ένα και μόνον μέσον υπάρχει για να μας καταπολεμήσουν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι: Να λύσουν τα προβλήματα του Λαού. Αλλά τότε, φυσικά, δεν θα ήταν αντίπαλοί μας. Θα ήταν σύμμαχοί μας." (Χαρίλαος Φλωράκης, από την απολογία του στη μεγάλη δίκη του 1960)
  • (Για τον παραλληλισμό των κομμουνιστών με τους πρώτους χριστιανούς): "Οι χριστιανοί μαρτυρούσαν, πιστεύοντες ότι θα πάνε στον παράδεισο, ενώ οι κομμουνιστές θυσιάζονται για έναν καλύτερο κόσμο, που ίδιοι δεν θα τον ζήσουν." (Νίκος Μπελογιάννης, από την απολογία του στη φημισμένη δίκη)

Ο Χ. Φλωράκης, με πάνω από 15 δίκες στα 15 χρόνια των εξοριών, κατάφερε να γελοιοποιεί κάθε φορά τους στρατοδίκες και τις υποτιθέμενες κατηγορίες, φορτώθηκε όμως αρκετά ισόβια και αρκετά χρόνια φυλακής και αμνηστεύτηκε το 1966, ξαναπιάστηκε το 1967 και ξανα-αμνηστεύτηκε το 1972, κληρωνομώνας καρδιακά προβλήματα, προβλήματα όρασης και πάνω απ' όλα αφιερώνοντας πολλά δημιουργικά και όμορφα χρόνια στις φυλακές.

Ο Ν. Μπελογιάννης στη γνωστή δίκη-παρωδία, κομμάτιασε τα φτιασιδώματα των Στρατοδικών, των φασιστών και των χιτών. Με μία απολογία που έμεινε στην ιστορία, όπως και το χαμόγελό του λίγο πριν αντικρίσει τον θάνατο παλεύοντας για μία καλύτερη κοινωνία.

Υπομονή, καρτερικότητα, γνώση, αγάπη, πάθος, και ξανά υπομονή, υπομονή, υπομονή. Σε φυλακές και βασανιστήρια, χωρίς να βγάλουν μιλιά, αντί να λυγίσουν μάθαιναν ξένες γλώσσες, διάβαζαν λογοτεχνία, έβγαινε ο καθένας γνωρίζοντας μία τέχνη.

Υπομονή και δύναμη και κουράγιο, έτσι αντίκρυζαν κάθε μέρα οι κομμουνιστές το θάνατο...

τσοκτσοκ

Δεν υπάρχουν σχόλια: