Συμβιώνω ως πόρνος ...

Σκέφτομαι πλέον πολύ σοβαρά, άμα τη επιστροφή μου στην πατρίδα, σε κανα χρόνο

να μηνύσω την εκκλησία για συκοφαντική δυσφήμιση, ψυχική οδύνη και αντίσταση κατά της αρχής (άσχετο, απλά πάντα μου άρεσε αυτό) ...

επειδή με θεωρούν πόρνο (ή ζιγκολό, δεν ξέρω αυτό πρέπει να διευκρινιστεί) και την καλή μου, πόρνη.

Μεταξύ αστείου και σοβαρού όλα αυτά, αλλά δε θέλει πολύ να γίνει σοβαρό ;-).

τσοκτσοκ

Την έσωσα τη γιαγιά ...

Μινάρας πατρινός, με παρκαρισμένο τζιπ πάνω στο πεζοδρόμιο, και τίγκα στην κούτα μέσα τον τζίπ ... δε βλέπει τίποτα στο πίσο τζάμι.

Ξεκινάει να κάνει όπισθεν για να κατέβει στο δρόμο. Γιαγιά βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της πορείας του παπάρα ... Εγώ είμαι το αμέσως επόμενο θύμα. Όλοι περιμένουμε στο φανάρι για να περάσουμε, πεζοί.

Ο τύπος ΔΕΝ κινείται αργά, αλλά ξεκινάει όπισθεν με φόρα και άνεση. Κοιτάω τυχαία δεξιά μου, και βλέπω την αμέριμνη γιαγιά, και το αμάξι στο μισό μέτρο. Βουτώ τη γιαγιά, αρχίζω να γκαρίζω στον παπάρα να σταματήσει, και ευτυχώς στο τρίτο "Ε" που αναφώνησα (σε ντο μινόρε ήτο, για τους μουσικόφιλους) σταμάτησε.

Η γιαγιά δεν έχει αντιληφθεί πολλά, αρχίζει να τα χώνει στον τύπο, ο οποίος δε βγαίνει καν να δει τί έχει γίνει, αλλά ανοίγει την πόρτα και λέει "Ε ναι, πώς να σας δώ, αφού έχω τις κούτες ...".

Η γιαγιά φεύγει με μπινελίκια του παλιού καλού καιρού, και εγώ με ευγενικό τρόπο προσπαθώ να του εξηγήσω πόσο μαλάκας, αρχίδι, και παπάρας μαζί είναι.

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, έπρεπε να είχα κάνει τσαμπουκα. Απλά με συγκράτησε το γεγονός ότι θυμώνω καθημερινά με τις μαλακίες του ελληναριού τώρα που είμαι στη μαμά πατρίδα, και αποφάσισα να είμαι λίγο πιο ήρεμος, μπας και πάθω έλκος την άλλη βδομάδα και όχι αύριο ... :@

τσοκτσοκ

Προς τους απηυδισμένους με τις απεργίες ...

Δε μας χέζετε λέω εγώ ...

Οι εργαζόμενοι στον ΟΤΑ, έχασαν μισό μηνιάτικο [1], επειδή διεκδικούν να γίνεται σεβαστό το γεγονός ότι μαζεύουν καθημερινά τα σκατά ΜΑΣ. Και τώρα όχι μόνο θα μαζέψουν κανονικά τα σκατά ΣΑΣ, αλλά θα μαζέψουν σάπια σκατά ημερών ...

Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, αρκετοί τουλάχιστον, δουλεύουν υπό δύσκολες συνθήκες εργασίας και με κίνδυνο της ζωής τους αρκετές φορές, για να έχουμε ρεύμα και να μπορείτε να έχετε ίντερνετ - που χωρίς αυτό μη χέσω δε μπορείτε να ζήσετε λεπτό. Μετά από απεργία 20 ημέρων, έχοντας χάσει σχεδόν όλο το μηνιάτικο, μπαίνουν στη μάχη πάλι της δουλειάς, και για να επαναφέρουν τις λειτουργίες σε κανονικούς ρυθμούς.

Όλοι εσείς, που κατεβάζετε τόσες ημέρες τα σκουπίδια και δεν τα κρατάτε στο μπαλκόνι σας, μην τολμήσετε να πείτε "δε ντρέπονται οι καθαριστές, δε σέβονται τον κόσμος, δεν δεν δεν". Όλοι εσείς που τόσες ημέρες κατεβάζατε κανονικά τα ΣΚΑΤΑ σας γύρω γύρω από τους κάδους.

τσοκτσοκ

[1]: γιατί όπως (δεν) θα ξέρετε, σε περίπτωση απεργίας, το δημόσιο κρατάει μεγαλύτερο ποσό του καθαρού ημερομισθίου. Νομίζω κρατάει το ποσό που αντιστιχοί και στις κρατήσεις .... ;-)

Άκου πολιτική απεργία ...

Μα δε ντρέπονται αυτοί οι απεργοί ... Άκου να κάνουν πολιτική απεργία ...

«Συνεπώς όσοι μιλούν περί του αντιθέτου οδηγούν τους σκεπτόμενους λογικά πολίτες στο συμπέρασμα ότι η απεργία είναι πολιτική. Κάτι που είναι απαράδεκτο και δείχνει ότι ο λόγος των κινητοποιήσεων είναι προσχηματικός» κατέληξε.

Αν δεν είναι πολιτική η απεργία δηλαδή κ. Αντώναρε, τί άλλο μπορεί να είναι;

Πολιτιστική απεργία; Γαστρονομική απεργία; Τηλεφωνική απεργία; Καλλιτεχνική απεργία;

Γιατί αν ΔΕΝ είναι πολιτική η απεργία, τότε νομίζω ότι ΕΙΝΑΙ προσχηματική!

τσοκτσοκ

Η Μακεδονία είναι τελικά Ελληνική

και όχι Σλάβικη. Γιατί ο Μ. Αλέξανδρος καβάλαγε το Βουκεφάλα, και όχι ένα γαλάζιο Yugo.

τσοκτσοκ

Τυμπανισταί ...

Απίστευτοι τυμπανιστές (ή και τυμπαναδόροι), από Ελβετία. Πραγματικά απίστευτοι και χορταστικοί!

Ευχαριστώ το φίλο Μητσάκο, που μου προμήθευσε το βίντεο!

τσοκτσοκ

Μπουγέλωμα αστέγου από αστυνομικό στην Αθήνα

Ο απόλυτος εξευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, από το "όργανο της τάξης".

Θαυμάστε το "Ελληνικό Μεγαλείο", τον "Ελληνικό Πολιτισμό", ξέρετε από αυτόν που καταγόμαστε και δε θέλουμε να ξεχνάμε, ειδικά τις τελευταίες ημέρες.

Γελάς ρε που σε λέει λαμόγιο; Μη γελάς! Γιατί είσαι!

τσοκτσοκ

Σκέψεις και Αποφάσεις ...

Είναι στιγμές που ξυπνάς και λες τί κάνω εγώ εδώ. Είναι στιγμές που ξυπνάς και λες δεν είμαι ευτυχισμένος. Είναι στιγμές που ξυπνάς και λες μήπως ήρθε η ώρα για κάποια μεγάλη αλλαγή, αυτό που άλλοι μπορεί να πουν "το πρώτο μου στραπάτσο ... ".

Μου έρχονται στο μυαλό οι στίχοι από τους Συνήθεις Υπόπτους, Ζωή:

Ζωή, Ζωή στα παιχνίδια σου
η αρχή και το τέλος
του κάθε φανατισμού που με καίει
με τρώει και με σώνει
στων φίλων μου τις ανάσες ακουμπώ
και είναι μάλλινο ρούχο η χαρά τους
για να μην κρυώνω καθώς ξημερώνει

Είναι στιγμές που όσο είσαι ακόμη νέος, χρειάζεται να τολμήσεις, να κάνεις κάτι για να ξεκολλήσεις από μία κατάσταση. Το ζήτημα είναι να βρεις τί σου φταίει, να βάλεις κάτω τις παραμέτρους, να δώσεις την πρέπουσα βαρύτητα στην κάθε μία, να μιλήσεις με κάποιον τρίτο που θα σου ανοίξει τα μάτια σε κάτι που δε βλέπεις.

Είναι στιγμές, αρχίζεις και σκέφτεσαι ότι δε σε τρομάζει μία σημαντική απόφαση, ένα "στραπάτσο", αρκεί να ξυπνήσω αύριο το πρωί και να είμαι αρκετά σίγουρος ότι θα έχω ένα χαμόγελο μέχρι το τέλος της μέρας. Θα ξυπνήσω και θα ζήσω μία μέρα όπως την έχω φανταστεί, όπως έχω φανταστεί ότι μου ταιριάζει. Θα δω τον εαυτό μου, σαν τρίτος, να ζει αυτήν την ημέρα, και θα πω "ταιριάζει".

Είναι στιγμες που σκέφτεσαι αν το ρίσκο για μία τέτοια απόφαση αξίζει. Η πιθανότητα να βγεις επιτυχώς από μία κατάσταση που δε σου ταιριάζει, και αντικειμενικά και υποκειμενικά δεν είσαι "εσύ", αρκεί για πάρεις την απόφαση. Μία απόφαση που μπορεί να αφήσει κάτι στη μέση, να το παρατήσεις. Αλλά κάτι που δεν είσαι εσύ όμως ... Κάτι που νόμιζες ότι θα ήθελες να είσαι, αλλά ούτε μπορείς ούτε θες τελικά να είσαι.

Και όσο σκέφτεσαι ότι μετά από μία τέτοια απόφαση, η μέρα που θα ξυπνήσεις και θα είσαι χαμογελαστός, και θα πεις "μου ταιριάζω" είναι κοντά, ή η ψευδαίσθησή της, τόσο πιο ήρεμος και σίγουρος νιώθεις ...

I see a rainbow rising
Look there on the horizon
And I'm coming home
Coming home, I'm coming home

Time is standing still
He gave me back my will

Πάλι από το χθεσινό ποστ ... Όταν νιώθεις ότι είσαι κοντά στη στιγμή που θα δεις το ουράνιο τόξο σου να βγαίνει στον ορίζοντα ...

Μυστήριες σκέψεις μεσημεριανές ... χαμογελαστές όμως!

τσοκτσοκ

Rainbow - Stargazer

I see a rainbow rising
Look there on the horizon
And I'm coming home
Coming home, I'm coming home

Time is standing still
He gave me back my will

Λες και μερικές φορές, κάποια τραγούδια θέλουν να σου πουν αυτό που φοβάσαι να αποφασίσεις να κάνεις, αυτό που θες, και υποσυνείδητα σκέφτεσαι ...

τσοκτσοκ